نمادها در هر جامعه ای رنگ تقدس به خود می گیرند، واسطه ای می شوند برای ایجاد و تقویت روحیه وحدت ملی که چنین روحیه ای اهمیت و ارزش خویش را در برهه هایی حساس و سرنوشت ساز نشان می دهد. جشن های ملی و مذهبی، سوگواری های قومی و ملی، بناهای تاریخی و بنیادهای طبیعی همه و همه از جمله نمادهای وحدت آفرین هستند که ناچیز شمردن و کوچک دانستن آنها، زمینه ساز شاخه شاخه و شرحه شرحه شدن یک جامعه می شود. از وحدت زبانی ایرانیان، افغان ها و تاجیک ها که بگذریم، نوعی قرابت، نزدیکی و محرمیت بین این ملیت ها احساس می شود وقتی که می دانیم همه آنان نوروز را جشن می گیرند و آیین های بسیاری همانند ایرانیان دارند و ایران را