امام علی(ع): «(در جامعه مسخ شده) گروه اندکی باقی مانده اند که یاد قیامت، چشم هایشان را بر همه چیز فرو بسته، و ترس رستاخیز، اشک هایشان را جاری ساخته است، برخی از آنها از جامعه رانده شده و تنها زندگی می کنند، و برخی دیگر ترسان و سرکوب شده یا لب فروبسته و سکوت اختیار کرده اند، بعضی مخلصانه همچنان مردم را به سوی خدا دعوت می کنند، و بعضی دیگر گریان و دردناکند که تقیه و خویشتن داری، آنان را از چشم مردم انداخته است، و ناتوانی وجودشان را فرا گرفته، گویا در دریای نمک فرو رفته اند. دهان هایشان بسته، و قلب هایشان مجروح است. آنقدر نصیحت کردند که خسته شدند، از بس سرکوب شدند، ناتوانند، و چندان کشته دادند که انگشت شمار شدند.»