با مصدومیت بدموقع دانیال شه بخش ستاره بوکس ایران، پرونده تیم ملی بوکس کشورمان در رقابت های جهانی با کسب یک مدال برنز به پایان رسید. مدال برنزی که نخستین مدال تاریخ بوکس ایران در رقابت های جهانی به حساب می آید اما می توانست نقره یا حتی طلا باشد. 

تیم بوکس ایران در رقابت های قهرمانی جهان با 10بوکسور حاضر شد که در وزن 57 کیلوگرم سجاد محمدپور در نخستین مبارزه با شکست برابر حریف کوبایی حذف شد. در 63.5 اشکان رضایی با برد در دور نخست و باخت در دور دوم به بوکسور اسکاتلندی کنار رفت. در 67 مسلم مقصودی بعد از استراحت در دور نخست حریفی از کره را برد و در دور دوم به حریفی از گرجستان باخت. در 71 فرهاد مرادی در دور اول به بوکسوری از قزاقستان باخت. البته مرادی در صورت پیروزی ممکن بود در ادامه به بوکسوری از کشور اسراییل برخورد کند.

 در 75 شاهین موسوی با سه برد پیاپی مقابل بوکسورهایی از قرقیزستان و گویان به راند سوم رسید اما مقابل حریفی از آلمان نتیجه را واگذار کرد. در 80 میثم قشلاقی با یک برد و یک باخت حذف شد. در 86 علی جمالی در همان دور نخست به حریفی از رومانی باخت. در 92 طوفان شریفی بعد از برد در دور نخست در دور دوم مقابل مبارزی از کوبا شکست را پذیرا شد. در به اضافه 92 نیز پوریا امیری با شکست در دور اول برابر بوکسور ازبکستانی حذف شد. تنها بوکسور ایران که توانست به جمع چهار نفر برتر برسد دانیال شه بخش بود که متاسفانه به دلیل مصدومیتی که در مبارزه یک چهارم نهایی برایش به وجود آمد دیدار نیمه نهایی را از دست داد و به مدال برنز بسنده کرد.  به این ترتیب تیم بوکس کشورمان با کسب 10 برد و یک مدال برنز تاریخی و ثبت نتیجه ای قابل توجه به کار خودش در رقابت های جهانی پایان داد. هدایت تیم ملی ایران در مسابقات را علیرضا استکی به عنوان سرمربی بر عهده داشت و همایون امیری، محمود نهتانی و شهرام فاتح نیز به عنوان مربی در صربستان حضور داشتند.