تصور فرهنگ بدون زبان و، به تبع آن، واژگان و مفاهیم به غایت دشوار است اگر محال نباشد. هر واژه و مفهومی در درون یک فرهنگ و تاریخ آن معنا دارد. در بیشتر فرهنگ های خاورمیانه ای، اصطلاحات و مفاهیمی همچون «گفت وگو»، مناظره، آزادی، برابری، قانون، سیاست و مردمسالاری معنا و کاربردی سنتی (پیشامدرن) دارند. در فرهنگ ما، کلمه «گفت وگو» معنا و کاربردی پسندیده و نیکو نداشته و هرگز در معنای «دیالوگ» - که از سقراط و افلاطون تا گادامر و هابرماس به مثابه نشانه برجسته نحوه زیست مدنی شهروندان آزاد و برابر و شیوه راستین فلسفه ورزی تلقی می گشته - استعمال نشده است. واژه «گفت وگو» اغلب در معنایی مذموم به کار رفته است