به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

واله سجادی

  • غلامعلی نادریان، امین معینی، واله سجادی، محمد اشکان نادریان
    مقدمه
    کلوبوم مادرزادی چشمی به دلیل نارسایی در به هم رسیدن خلفی شکاف جنینی ایجاد می شود و در سر عصب اپتیک، به شکل یک حفره که عصب اپتیک، شبکیه و کوروئید مجاور را درگیر کند، مشاهده می گردد.
    معرفی بیمار: پسر بچه ای 13 ساله با کلوبوم عصب اپتیک مراجعه کرد که دارای دید با بهترین اصلاح چشم راست 70/ 20 و چشم چپ 80/ 20 بود. در سی تی اسکن از سر و کاسه ی چشم نیز این کولوبوما در عصب اپتیک در ناحیه ی خارج از گلوب مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    این یک نمونه از کلوبومای اپتیک دیسک و رتین و کوروئید است که در سی تی اسکن اوربیت، قسمت خارج گلوب عصب نیز درگیر است.
    کلید واژگان: کلوبومای چشمی، عصب اپتیک، استخوان اوربیت
    Gholamali Naderian, Amin Moeini, Valleh Sajjadi, Mohammad Ashkan Naderian
    Background
    This is to report a patient with ocular coloboma presented in optic nerve without microphthalmos and orbital cist. Case Report: A 13-years-old boy with optic disc coloboma was admitted with the best corrected vision of 20/70 and 20/80 in right and left eyes, respectively. In the orbital CT-scan, coloboma was detected in the optic nerve at the retrobulbar portion.
    Conclusion
    This is a case of ocular coloboma in which optic nerve head, surrounded retina and choroid and retrobulbar optic nerve were involved.
    Keywords: Ocular coloboma, Optic disc, Orbit
  • غلامعلی نادریان، رامین ایرانپور، مجید محمدی زاده، فرهاد فاضل نجف آبادی، زهره بدیعی، فاطمه ناصری، محمد اشکان نادریان، واله سجادی
    مقدمه
    تولد زود هنگام نوزاد می تواند موجب بروز رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP یا Retinopathy of Prematurity) شود که در آن رشد طبیعی عروق شبکیه تغییر کرده، رگ زایی غیر طبیعی بروز خواهد کرد. در این مقاله بیماران ارجاع شده از دو مرکز شهید بهشتی و الزهرا (س) از نظر بروز ROP و ارتباط آن با سن تولد، وزن تولد و مدت زمان درمان با اکسیژن مورد بررسی قرار گرفتند.
    روش ها
    تعداد 200 نوزاد که وزن تولد آن ها کمتر از 1800 گرم و سن تولد آن ها کمتر از 34 هفته بود مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها به صورت تصادفی از میان افرادی که به درمانگاه چشم پزشکی ارجاع شده بودند، انتخاب گردیدند. فراوانی ROP در این نوزادان و ارتباط سن حاملگی، وزن هنگام تولد و طول مدت دریافت اکسیژن با ROP توسط آزمون های Student t-test و 2χ مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    29 درصد از نوزادان ارجاع شده از مرکز الزهرا (س) مبتلا به درجاتی از ROP بودند که 8 نفر آن ها نیاز به لیزردرمانی پیدا کردند. در نوزادان ارجاع شده از مرکز شهید بهشتی 42 درصد مبتلا به درجاتی از ROP شدند که 19 درصد آن ها نیاز به لیزر درمانی پیدا کردند. فراوانی بروز ROP در گروهی که بیش از 30 روز تحت درمان با اکسیژن بودند بیشتر از گروه درمان با اکسیژن به مدت کمتر از 10 روز بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به اختلاف نظرهایی که در مورد نقش اکسیژن در بروز ROP وجود دارد، این مقاله نشان می دهد که هرچه تعداد روزهای دریافت اکسیژن بیشتر باشد فراوانی ابتلا به بیماری افزایش می یابد.
    کلید واژگان: سن جنینی، وزن جنینی، رتینوپاتی نوزادان نارس، اکسیژن تراپی
    Gholamali Naderian, Ramin Iranpour, Majid Mohammadizadeh, Farhad Fazel Najafabadi, Zohreh Badiei, Fatemeh Naseri, Mohammadashkan Naderian, Valeh Sajadi
    Background
    Retinopathy of prematurity (ROP) is a disease that affects vascularization in the eyes of premature infants and can proceed to new blood vessel formation.In this study we investigate the frequency of ROP in premature infants referred from Shahid Beheshti and Alzahra hospitals to an Ophthalmology Clinic.
    Methods
    This is a cross-sectional study in which we evaluated data of 200 infants who were referred from two major hospitals of Isfahan, 100 infants from Shahid Beheshti and 100 infants from Al-zahra hospitals with birth weight less than 1800 g, and gestational age less than 34 weeks. The frequency of ROP and the correlation between gestational age, birth weight and duration of oxygen therapy with ROP were evaluated by Student t-test and χ2 test.
    Finding
    We found that of 100 infants of Al-zahra hospital, 29% and of 100 infants of Shahid Beheshti 42% showed different stages of ROP, from which 38% of first group and 19% of later group needed laser therapy. The frequency of ROP in infants who received oxygen therapy more than 30 days was higher than those with oxygen therapy less than 10 days.
    Conclusion
    In relation with different concepts about oxygen therapy, it seems that different period of oxygen supplementary can be the possible cause of different range of ROP occurrences.
  • غلامعلی نادریان، حسین مولوی وردنجانی، مریم هادی چوی، واله سجادی
    هدف
    برآورد شیوع رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP: retinopathy of prematurity) و تعیین عوامل خطر ابتلا در نوزادان در معرض خطر بستری در بیمارستان های واجد بخش مراقبت ویژه نوزادان در شهر اصفهان طی سال های 1387-1382.
    روش پژوهشی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر پرونده 604 نوزاد در معرض خطر ابتلا به رتینوپاتی نوزادان نارس مورد بررسی قرار گرفت. سوابق 106 نوزاد مبتلا به ROP با 498 نوزاد فاقد این عارضه در ارتباط با وزن حین تولد، سن داخل رحمی، اکسیژن درمانی، نوع زایمان، ازدواج فامیلی والدین، وضعیت چند قلویی و جنس مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    شیوع ROP در نوزادان مورد بررسی 5/17 درصد بود. در تحلیل تک متغیره زیرگروه ها (ابتلا و عدم ابتلا به ROP)، وزن کم حین تولد (01/0P<)، سن پایین داخل رحمی (01/0P<) و دریافت بیش تر اکسیژن (01/0P=) در گروه مبتلا به ROP از شیوع بالاتری برخوردار بود. در مورد سایر عوامل مورد بررسی اختلاف معنی دار آماری یافت نگردید.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه ضرورت انجام غربالگری نوزادان در معرض خطر را مطرح می نماید. عوامل خطر همراه با ROP، وزن کم حین تولد و سن داخل رحمی پایین بودند.
    Gholam Ali Naderian, Hossein Molavi-Vardanjani, Maryam Hadipour, Valeh Sajjadi
    Purpose
    To determine the prevalence and risk factors for retinopathy of prematurity (ROP) in high risk premature infants admitted to NICU wards in Isfahan from 2003 to 2008.
    Methods
    In this retrospective case series, 604 records of high risk infants were reviewed in terms of gestational age, birth weight, oxygen supplementation, delivery method, history of consanguineous marriage, single or multiple births and gender.
    Results
    The prevalence of ROP was 17.5%. In univariate analysis, birth weight (P<0.01), gestational age (P<0.01) and supplemental oxygen (P=0.01) showed statistical difference between neonates with and without ROP. In other words, lower birth weight, lower gestational age and supplemental oxygen were associated with ROP. The relationship between other variables and ROP was not statistically significant.
    Conclusion
    The prevalence of ROP in this study emphasizes the importance of neonatal screening in our country. Low birth weight and gestational age were significant risk factors for the disease.
  • غلامعلی نادریان، محمد مهدی پرورش، اکرم ریسمانچیان، واله سجادی
    هدف

    تولد زود هنگام نوزاد می‌تواند موجب بروز رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP) گردد که در آن رشد و نمو طبیعی عروق شبکیه تغییر کرده و رگ‌زایی غیرطبیعی بروز خواهد نمود. در این مطالعه نوزادان مبتلا به ROP پس از لیزر درمانی حداقل به مدت یک سال جهت بررسی عیوب انکساری پی‌گیری شدند.

    روش پژوهش:

    در این مجموعه موارد مشاهده‌ای اطلاعات 796 نوزاد نارس که از سال 1381 تا سال 1387 مورد معاینه چشم‌پزشکی قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفت. وزن تولد نوزادان بین 600 تا 1800 گرم و سن تولد آن‌ها بین 25 تا 34 هفته بود.

    یافته‌ها:

    رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP) در 134 نوزاد (8/16 درصد) مشاهده گردید. از این تعداد 70 نوزاد (6/52 درصد) به طور خودبه‌خود بهبود پیدا کرده اما 56 بیمار (111 چشم معادل 4/41 درصد) مبتلا به درجات شدیدتری از رتینوپاتی نوزادان نارس(ROP) شدند و نیاز به لیزر درمانی پیدا کردند که 47 بیمار (92 چشم) جهت بررسی عیوب انکساری مراجعه نمودند. از این تعداد موارد میوپی معادل 45 چشم (4/49 درصد)، موارد هیپروپی با درجات کم معادل 33 چشم (2/36 درصد) و سایر موارد هیپروپی معادل 10 چشم (8/10 درصد) گزارش شد و سه چشم پلانو بودند.

    نتیجه‌گیری:

    در مجموع به نظر می‌رسد ابتلا به ROP سبب افزایش عیوب انکساری به ویژه تغییرات نزدیک‌بینی می‌گردد که دامنه آن گسترده بوده و از میوپی با شدت بالا تا موارد خفیف میوپی متغیر است. لذا میوپی یکی از پیامدهایی است که در بیماران مبتلا به ROP می‌باید مورد توجه قرار گیرد تا از عوارض بعدی مانند تنبلی چشم و مشکلات آموزشی و اجتماعی این بیماران پیش‌گیری به عمل آید.

    Gholam Ali Naderian, Mohammad Mehdi Parvaresh, Akram Rismanchian, Valeh Sajadi
    Purpose

    Retinopathy of prematurity (ROP) adversely affects normal ocular vascularization in premature infants. It can be mild with no visual consequences, or may become aggressive with new vessel formation and even progress to retinal detachment and blindness. Modern treatment can prevent blindness due to neovascularization but uncorrected refractive errors may lead to amblyopia.

    Methods

    In this retrospective case series, we evaluated data of 796 premature infants (gestational age 25 to 34 weeks and birth weight 600 to 1800 grams) who were at risk of ROP. Patients with progressive ROP underwent laser therapy and were followed for at least one year to detect any degree of refractive errors.

    Results

    ROP was observed in 134 infants (16.8%), of whom 70 patients (52.6%) cured spontaneously while 56 patients (111 eyes, 41.4%) with progressive disease underwent laser therapy. Overall 47 patients (92 eyes) were followed for at least one year. Out of 92 eyes, 45 eyes (49.4%) developed myopia, 33 eyes (36.2%) had mild hyperopia, 10 eyes (10.8%) showed higher degrees of hyperopia, and 3 eyes were emmetropic.

    Conclusion

    An important challenge in ROP after laser therapy is some follow up to prevent amblyopia due to refractive errors especially myopia.

    Keywords: Prematurity Retinopathies, Laser Therapy, Refractive Error
  • غلامعلی نادریان، حشمت الله قنبری، رامین ریزوندی، واله سجادی
    هدف

    گزارش درمان ادم سیستویید ماکولای مقاوم به استازولامید خوراکی، توسط تزریق داخل زجاجیه ای تریامسینولون استوناید در یک بیمار مبتلا به رتینیت پیگمنتوزا.
    معرفی بیمار: مرد 22 ساله ای با تاری دید چشم راست (10/9) و سابقه شب کوری، پس از فوندوسکوپی و OCT، با تشخیص ادم سیستویید ماکولا تحت درمان با استازولامید خوراکی و سپس ایندومتاسین قرار گرفت. پس از درمان، دید بیمار به 10/6 کاهش یافت و در نتیجه، تحت تزریق داخل زجاجیه ای mg 4 تریامسینولون استوناید قرار گرفت که منجر به بهبود دید بیمار به 10/10 و رفع کامل ادم ماکولا گردید.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که استفاده از تریامسینولون استوناید در درمان ادم سیستویید ماکولا به عنوان یک درمان موثر در موارد مقاوم به داروهای خوراکی، شیوه موثری باشد که احتیاج به بررسی بیش تری دارد.

    Gholam Ali Naderian, Heshmatollah Ghanbari, Ramin Rizvandi, Valeh Sajjadi
    Purpose

    To report treatment with intravitreal triamcinolone acetonide (IVTA) in a patient with cystoid macular edema (CME) secondary to retinitis pigmentosa (RP).Case Report: A 22-year-old male patient with RP presented with progressive visual loss. Visual acuity was 9/10 in the right eye and 10/10 in the left eye without refractive error. Examination revealed CME in the right eye. After failure of treatment with oral acetazolamide and reduction of visual acuity to 6/10, intravitreal injection of 4 mg triamcinolone acetonide was performed in the right eye. Six weeks later, macular edema resorbed and visual acuity improved to 10/10.

    Conclusion

    IVTA may be useful for selected cases of CME related to retinitis pigmentosa. Further study on a larger number of patients is warranted to assess the efficacy of this treatment.

  • غلامعلی نادریان، حمید فشارکی، محمد قریشی، واله سجادی
    طیف گسترده ای از بیماری ها، داروها و سموم بر عصب بینایی اثر می گذارند. از بین داروهای ضد سل، اتامبوتول مهم ترین موردی است که بر عصب بینایی اثر توکسیک دارد.
    معرفی بیمار:بیمار آقای 62 ساله ای است که 6 سال قبل به دنبال ابتلا به سل استخوانی شست دست راست، با چهار داروی ایزونیازید، ریفامپین، اتامبوتول و پیرازین آمید تحت درمان قرار گرفته و پس از گذشت 3 ماه، به علت عارضه نوریت رتروبولبار و تاری دید ناشی از اتامبوتول در بیمار، مصرف داروها قطع گردیده بود. حدت بینایی بیمار تصحیح شده، در زمان گزارش، OD: HM، OS: 7/10 بود؛ اپتیک دیسک هر دو چشم رنگ پریده بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به علائم بیمار و اپتیک نوروپاتی ناشی از مصرف داروی اتامبوتول، باید در بیماران مبتلا به سل که با مصرف این دارو تحت درمان می باشند، تاثیرات توکسیک این دارو بر عصب بینایی مورد نظر قرار گرفته، پی گیری دوره ای به این منظور برای بیمار انجام شود.
    کلید واژگان: توکسیک اپتیک نوروپاتی، اپتیک آتروفی، سل، اتامبوتول
    Gholamali Naderian, Hamid Fesharaki, Mohammad Ghoraishi, Valleh Sajjadi
    Background
    In this paper, we present a case with acute vision loss due to ethambutol therapy.A sixty-three year-old man underwent tuberculosis treatment (Ethambutol, Izoniazid, Rifampicin, Pirazin Amid) six years before this report. Acute bilateral vision loss occurred three months later while receiving ethambutol treatment. Total vision loss in one eye, and partial vision loss in another eye and optic atrophy were found on physical and neurological examinations.Ethambutol is one of the major drugs in tuberculosis treatment. It is usually well tolerated; however an Important side effect of this drug is retro bulbar optic neuropathy, which should be considered.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال