قناع در شعر بدر شاکر السیاب؛ قصیده «سفر ایوب» به عنوان نمونه

بدر شاکر السیاب از پیشتازان جریان شعری مدرن عربی و از نخستین کسانی است که توانستند با تجربه های تازه خود، نوگرایی را در شعر معاصر پایه ریزی کنند. او توانست راهی را در مقابل شعر معاصر عربی باز کند که در شکل و مضمون، بیان کننده زندگی مدرن است. او نه تنها در شکل و قالب شعری، بلکه در گوهر شعری نیز به نوآوری دست زد و رمزهایی را ابداع کرد که بر نبوغ و نوآوری هنری وی دلالت دارد. هدف او از طریق این رمزها، بیان کردن مفاهیم معاصر و مسائل و مشکلاتی است که مردم از آن رنج می برند.
یکی از انواع رمز قناع است. تکنیک قناع از مهمترین تکنیک های شعری و از برجسته ترین ابزارهایی است که شاعران در شعر خود به کار می برند؛ زیرا هر یک از رمزهای قناع دربردارنده معانی متعدد است.
بدر شاکر السیاب از جمله شاعران پیشتاز در استفاده از این تکنیک و به کار بردن شخصیت های دینی و تاریخی در شعر است. از جمله شخصیت هایی که سیاب آنها را در شعرهایش در قالب قناع به کار برده، شخصیت مسیح، ایوب و سندباد است.
در مقاله حاضر برآنیم که به بررسی اسلوب قناع در شعر بدر شاکر السیاب پرداخته، با تمرکز بر قصیده «سفر ایوب»، کاربرد شخصیت ایوب را به عنوان یک رمز دینی مورد کاوش قرار دهیم. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است.