مقایسه اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی مفصل ران با عضلات چهارسر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی

سندرم درد کشککی– رانی یکی از اختلالات ارتوپدی زانو است که در سنین جوانی و بیشتر در زنان شایع است. کاهش قدرت و کوتاه شدن زمان رفلکس عضله پهن مورب داخلی از یک طرف و کاهش قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی استخوان ران که باعث افزایش زاویه Q می شود از طرف دیگر به عنوان عوامل اصلی این سندرم شناخته شده اند. تحقیق حاضر مقایسه اثر تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی ران را با عضلات چهارسر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی بررسی نموده است.
26 نفر بیمار مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی به صورت تصادفی در دو گروه یک و دو قرار گرفتند. گروه یک به مدت 8 هفته هر هفته سه روز، تمرینات قدرتی عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران را انجام داد. گروه دوم در مدت مشابه تمرینات قدرتی عضلات چهارسر ران را با تاکید بر عضلات پهن مورب داخلی انجام داد. از دینامومتر دستی، پرسشنامه درد VAS (Visual analog scale) و عملکرد WOMAC (Western ontario and mcmaster university osteoarthritis)، قبل و بعد از دوره تمرین جهت اندازه گیری قدرت، درد و عملکرد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ANOVA برای اندازه های تکراری و از آمار توصیفی جهت بررسی اطلاعات توصیفی استفاده شد.
هر دو گروه تفاوت معنی داری را قبل و بعد از مداخله در مقیاس درد VAS، مقیاس عملکرد WOMAC و قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی در گروه یک و چهارسر رانی در گروه دو نشان دادند (01/0 ≤ P). مقایسه داده های بین دو گروه در مقیاس درد VAS و مقیاس عملکرد WOMAC تفاوت معنی داری را در قبل و پس از دوره تمرینی نشان ندادند (01/0 ≤ P).
پس از 8 هفته تمرین درمانی، هر دو گروه کاهش درد و بهبود عملکرد و افزایش قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران در گروه یک و قدرت عضلات چهارسر ران در گروه دو را نشان دادند. بر مبنای تحقیق حاضر تقویت عضلات مفصل ران و زانو می تواند در کاهش درد و افزایش عملکرد بیماران مبتلا به این سندرم موثر باشد.