بررسی بروز مارکر سیکلواکسیژناز-2 به روش ایمونوهیستوشیمی در تومورهای ترانزیشنال مثانه

شایع ترین نوع سرطان مثانه، تومور سلول ترانزیشنال می باشد. سیکلواکسیژناز-2 (COX-2)، آنزیم کلیدی تولید پروستاگلاندین ها، به عنوان یک مولکول جدید برای درمان هدف مند در این تومور معرفی شده است. در این تحقیق، به بررسی بروز این مارکر در تومورهای ترانزیشنال مثانه و ارزیابی ارتباط آن با شاخص های بالینی- پاتولوژیکی از جمله درجه و مرحله تومور پرداختیم.

این مطالعه مقطعی، طی سال های 1385 تا 1390 در بخش پاتولوژی بیمارستان سینا تهران انجام گرفت. گزارشات پاتولوژی بیماران با تشخیص قطعی تومور ترانزیشنال مثانه که تحت عمل برداشتن از طریق پیشابراه قرارگرفته بودند، بازبینی و 40 بیمار انتخاب گردید. سپس بلوک های پارافینی آن ها از نظر بروز COX-2 به روش ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. رنگ پذیری بیش تر از 5% سلول های توموری به عنوان بروز مثبت در نظر گرفته شد.

COX-2 در 5/52% بیماران بروز یافت. تومورهای با درجه بدخیمی بالا بروز بالاتری از این مارکر را نسبت به دیگر درجات تومور نشان دادند (5/87%) و اختلاف معنی داری بین درجات مختلف تومور از نظر بروز COX-2 وجود داشت (0001/0>P). سن بیماران هم با این مارکر مرتبط بود (03/0=P). بالعکس، این مارکر با متغیرهایی از جمله جنس، تهاجم لنفاتیک و مرحله تومور ارتباط معنی داری نداشت (05/0<P). به علاوه در هیچ یک از بیماران تهاجم عروقی و دور عصبی یافت نشد.

مارکر COX-2 در بیش از نیمی از بیماران ما دیده شد و ارتباط واضحی با تمایز تومور داشت. بنابراین این مولکول ممکن است یک مارکر توموری مفید در ارزیابی تومورهای مثانه باشد.