سوزاندن بقایای گیاهی و تاثیر آن بر سرنوشت و کارائی باقیمانده علف کش ها

معمولا پس از برداشت محصول زراعی، بقایای آن با اهداف و دلایل مختلف سوزانده میشوند. خاکستر حاصل از این عملیات پتانسیل ایجاد تغییر در بسیاری از خصوصیات فیزیکی، شیمیائی و بیولوژیکی خاک را موجب می شود. هرچند سوزاندن بقایای گیاهی ممکن است فوائدی را در سیستم های کشاورزی به همراه داشته باشد، ولی اثرات منفی بالقوه آن ها مانند جذب و غیر فعال شدن علف کش ها در خاک، می تواند باعث کاهش قابلیت دسترسی میکروارگانیسم های خاک برای تجزیه این ترکیبات شده و پایداری بیشتر علف کش ها را نیز به همراه داشته باشد که این امر در جای خود می تواند اثرات غیر قابل پیش بینی را بر گیاهان موجود در تناوب های زراعی داشته باشد. از طرف دیگر کاهش غلظت علف کش ها در محلول خاک، کاهش کارائی علف کش ها را در پی دارد و مشکلاتی را در مبارزه با علف های هرز ایجاد می کند. فرایندهای مختلفی از جمله رونشینی علف کش ها به روی کلوئید های خاک، فراریت (تبخیر)، تجزیه (شمیایی و میکروبی)، شستشوی سطحی و آبشویی سرنوشت علف کش ها را در خاک تعیین می کند. خاکستر افزوده شده به خاک در نتیجه سوزاندن بقایای گیاهی با تغییر خصوصیات فیزیکی و شیمیائی خاک بر هر یک از فرایندهای فوق تاثیر گذاشته و بنابراین، غلظت علف کش ها را در محیط خاک کاهش و یا افزایش می دهد. در این مقاله در ابتدا فرایندهای مهم و کلیدی تعیین کننده سرنوشت علف کش ها در خاک مورد بحث قرار گرفته و سپس اثرات خاکستر ناشی از سوزاندن بقایا بر میکروارگانیسم های موجود در خاک به عنوان عوامل مهم تجزیه بیولوژیکی علف کش ها در خاک، رونشینی و حذف رو نشینی علف کش ها و قابلیت دسترسی علف کش ها مورد بحث قرار می گیرد. سپس اهمیت زراعی و تاثیر سوزاندن بقایای گیاهی بر کارائی علف کش ها و جنبه های مهم مورد نیاز در تحقیقات آینده بیان می گردد.