تجزیه و تحلیل طیفی و توسعه محدوده کاربرد فضای محرکه های رنگی پایه در رنگرزی منسوجات

در تحقیق حاضر، کاربرد مقادیر محرکه رنگی پایه (N*) بدست آمده از روش تجزیه کوهن و کاپوف به عنوان جایگزینی برای مقادیر انعکاس طیفی (N) بررسی شد. مقیاس پذیری فضای محرکه رنگی پایه و تبدیل غیرخطی آن بر مبنای تئوری یک ثابتی کیوبلکا-مانک به صورت کمی در غلظت های مختلف تجزیه و تحلیل طیفی گردید و میزان تطابق آن با فضای حاصل از فضای انعکاس طیفی مورد بررسی قرار گرفت. طول موج های بهینه به منظور توسعه و تعمیم رابطه خطی تابع فوق با غلظت معرفی شدند. نتایج نشان داد که تبدیل غیر خطی فضای محرکه های رنگی پایه، یعنی فضای مقیاس پذیرتر است. در طول موج های پیشنهادی محدوده رابطه خطی مقادیر مشابه با غلظت تا حد معینی بهبود می یابد و رابطه خطی به دست آمده در نواحی تعمیم یافته برای تابع مورد نظر می تواند به عنوان راه حلی برای بررسی رفتار سامانه های رنگرزی از جمله تخمین غلظت ماده رنگزا از داده های کالریمتری یا همان مقادیر محرکه های سه گانه پیشنهاد گردد.