توصیف تغییرات برخی از متغیرهای سیستم ایمنی هومورال بلافاصله و پس از فاصله استراحتی طی تمرینات آماده سازی صخره نوردی

تمرینات ویژه آماده سازی که با شدت های بالا در فصل پیش از مسابقات انجام می شوند، ممکن است با اثر گذاری بر متغیرهای خونی، اثرات متفاوتی را بر عملکرد ورزشکار داشته باشند. هدف پژوهش حاضر، توصیف اثرات یک جلسه تمرینات ویژه آماده سازی و مهارتی بر ایمنی هومورال و گلبول های سفید خون بلافاصله و پس از یک فاصله استراحتی 24 ساعته طی تمرینات صخره نوردی بوده است.
10 ورزشکار صخره نورد نخبه در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. آزمودنی ها 95 دقیقه تمرینات ویژه آماده سازی و مهارتی را انجام دادند. نمونه گیری خون وریدی قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از تمرین صورت گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با کمک آزمون آماری تی همبسته و آزمون مدل خطی و با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 18) صورت گرفت.
نتایج نشان داد که بلافاصله پس از پایان جلسه فعالیت مقدار تمامی ایمونوگلوبین ها کاهش یافت که این کاهش تنها در مورد ایمونوگلوبین G (05/0P<) معنادار بود. مقدار گلبول های سفید خون نیز افزایش معناداری داشت (05/0P<). اما پس از یک دوره بازیافت 24 ساعته مقادیر IgG باز هم کاهش یافته به طوری که نسبت به پیش و بلافاصله پس از فعالیت معنادار گردید (05/0P<). همچنین مقادیر ایمونوگلوبین M و ایمونوگلوبین A پس از این دوره استراحتی به طور معناداری نسبت به پیش و بلافاصله پس از فعالیت افزایش پیدا کرد (05/0P<) و مقدار گلبول سفید خون نیز پس از 24 ساعت تفاوت معناداری با مقدار قبل از فعالیت نداشتند (05/0P>).
نتایج نشان داد که بلافاصله پس از جلسه فعالیت صخره نوردی، دوره استراحتی 24 ساعته می تواند در بازگرداندن متغیرهای ایمنی به مقدار پایه موثر باشد. (مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، دوره 19/شماره 2/ صص145-136).