بررسی نشانگان درد پس از سکته مغزی و عوامل خطر آنها

سکته مغزی شایع ترین اختلال عصبی ناتوان کننده و درد پس از سکته مغزی عارضه ای شایع و اغلب فراموش شده است که شیوع آن در مطالعات مختلف از 6/18% تا 49% گزارش می شود. انواع مختلفی از درد به دنبال سکته مغزی بروز می کند که شامل دردهای مرکزی، نوسی سپتیو، اسپاسمی، سردرد و غیره است. افتراق بین انواع مختلف دردهای پس از سکته مغزی مهم است زیرا علایم بالینی، عوامل خطر و درمان آنها متفاوت است.

بررسی فراوانی نسبی نشانگان درد پس از سکته مغزی و عوامل خطر مرتبط با آنها

در این مطالعه مقطعی و توصیفی 389 بیمار متوالی دچار سکته مغزی به مدت 3 ماه که برای پیگیری روند درمان در بهار 1390 به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان پورسینای رشت مراجعه کرده بودند پس از کسب شرایط ورود به مطالعه از نظر انواع نشانگان درد، مورد مصاحبه و معاینه بالینی قرار گرفتند. خصوصیات دموگرافی و ویژگی های سکته مغزی آنها نیز در پرسشنامه ثبت شد. داده ها با نرم افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد.

از 389 بیمار، 142 نفر (5/36%) از درد شاکی بودند. شایع ترین انواع درد در مطالعه ما دردهای اسپاسمی و سردردها بودند(به ترتیب 9/12% و 1/11%). شایع ترین محل های درد، اندام های فوقانی و سر بود(به ترتیب 5/18 % و 3/11 %). دردهای نوسی سپتیو و مرکزی به صورت معنی دار در سکته های مغزی هسته های عمقی نیمکره ای و کپسول داخلی شایع تر بودند(به ترتیب 002/0=P و 001/0=P) و سردرد نیز در سکته های ساقه مغز شایع تر بود(022/0=P).

درد پس از سکته مغزی عارضه شایع سکته مغزی است. بنابراین، از آنجا که این دردها تاثیر نامطلوبی بر کیفیت زندگی بیماران دارند و قابل درمان بالقوه هستند، احتمال وقوع آنها در بیماران دچار سکته مغزی در هر ویزیت سرپایی مهم است که مد نظر قرار گیرد. با بررسی الگوی عوامل خطر مانند محل ضایعه می توان تا حدی وقوع برخی انواع سندرم درد را پیش بینی کرد.