مقایسه مارکرهای التهابی ESR، CRP و شمارش گلبولهای سفید در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی عفونی با غیرعفونی

روش های مختلف کلینیکی، آزمایشگاهی و تصویربرداری به منظور افتراق دو نوع عفونی و غیرعفونی زخم پای دیابتی پیشنهاد شده است. این مطالعه به منظور مقایسه مقادیر مارکرهای التهابی مختلف در دو نوع زخم پای دیابتی عفونی و غیر عفونی انجام شد.

این مطالعه به روش بررسی فرآیند طی سالهای 89-1388 در بیمارستان بقیه الله (عج) انجام گرفت که مجموعا 90 نفر در سه گروه مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول بیماران بر اساس معیارهای IDSA-IWGDF دارای زخم پای دیابتی عفونی (30 نفر) و گروه دوم دارای زخم پای دیابتی غیر عفونی (30 نفر) و گروه سوم 30 نفر از افراد سالم بودند. اطلاعات دموگرافیک، کلینیکی و آزمایشگاهی (مارکرهای التهابی، گلبولهای CRP،ESR) در بین گروه ها اندازه گیری و مقایسه شد.

میانگین CRP در افراد سالم 4/1±1، در پای دیابتی عفونی 5/46±5/46 و در پای دیابتی غیر عفونی 3/5±2/9 بود (001/0=p). میانگین ESR در افراد سالم، پای دیابتی عفونی و غیر عفونی به ترتیب 6±4/6 و 1/30±7/76 و 9/11±1/29 بود (001/0=p). همچنین میانگین گلبولهای سفید خون در (109) به ترتیب 49/11±6510، 3662±9846 و 2070±8073 بود (001/0=p). ناحیه زیر منحنی ROC مربوط به مارکر ESR در تشخیص عفونت از سایر مارکرها بیشتر بود (967/0=AUC) که پس از آن CRP به میزان (871/0) و در نهایت WBC به مقدار (721/0) قرار داشتند. بهترین مقدار برش برای CRP، WBC وESR به ترتیب: 1/7 گرم بر لیتر و 7700 عدد در دسی لیتر و 5/40 میلیمتر بر ساعت بودند.

با توجه به نتایج این مطالعه اگرچه هر سه مارکر التهابی دارای مقادیر معنی داری برای پیشگویی عفونت هستند، اما ESR را می توان با توجه به حساسیت و اختصاصیت بالای آن، به عنوان بهترین مارکر مستقل پیشگویی عفونت معرفی کرد. ترکیب ESR با CRP و یا با شمارش گلبولهای سفید می تواند بر صحت عملکرد پیشگویی کننده این مارکرها بیافزاید.