برآورد برخی از نقاط منحنی مشخصه رطوبتی خاک شامل FC و PWP با استفاده از توابع انتقالی خاک و روش رگرسیونی در بردسیر کرمان

گنجایش زراعی و نقطه پژمردگی دائم، از مهم ترین داده های مورد نیاز در مطالعات آبیاری مزارع می باشند که اندازه گیری آنها دشوار و وقت گیر است. با این وجود، می توان آنها را از روی برخی ویژگی های زودیافت خاک مانند بافت، ماده آلی و مقدار آهک با استفاده از توابع انتقالی خاک، با دقت قابل قبولی تخمین زد. به همین منظور پژوهشی برای بررسی دقت مدل شبکه عصبی ROSETTA با سطوح مختلف برای تخمین رطوبت های گنجایش زراعی و نقطه پژمردگی دائم و ایجاد توابع انتقالی رگرسیونی بین این نقاط رطوبتی و ویژگی های زودیافت خاک مانند: درصد رس، شن، سیلت، آهک و گچ در منطقه بردسیر کرمان انجام شد. نمونه برداری در 20 منطقه و به دو روش (دست نخورده برای تعیین چگالی ظاهری و دست خورده برای تعیین سایر ویژگی های خاک) و به تعداد 120 نمونه انجام و ویژگی های زودیافت و دیریافت مورد نظر تعیین گردیدند. نتایج نشان داد، ارتقای مدل شبکه عصبی از سطح پایین تر به سطحی بالاتر، نیازمند تعداد ورودی بیشتری بوده، در حالی که تخمین ها تقریبا مشابه بود. بدین معنی که در اکثر خاک ها، افزایش ارتقای سطح مدل و استفاده از ورودی های بیشتر، موجب افزایش قابل ملاحظه دقت پیش بینی های مدل نشد. هم چنین نتایج به دست آمده از ایجاد توابع رگرسیونی نشان داد، همبستگی بین نقطه پژمردگی دائم با درصد رس مثبت و معنی دار بود (83%= r) که بیانگر تاثیر زیاد رس بر این نقطه رطوبتی است. گنجایش زراعی با مقدار شن، همبستگی معنی دار و منفی(80%- = r) و با مقدار سیلت، همبستگی مثبت و معنی دار (76%= r) داشت.