مطالعه محیط رسوبی، دیاژنز و چینه نگاری سکانسی سازند سروک در میدان نفتی آب تیمور در بخش غربی ناحیه فروافتادگی دزفول

سازند سروک (آلبین پسین- تورونین میانی) دومین سازند مخزنی مهم پس از سازندآسماری (الیگو- میوسن) در مخازن جنوب غرب ایران به شمار می رود که بخش قابل توجهی از ذخایر هیدروکربنی را در خود جای داده است. کربنات های این سازند به دلیل متحمل شدن شرایط و محیط های دیاژنزی مختلف، دارای خواص مخزنی متفاوت و پیچیده ای می باشند. به منظور تعیین محیط رسوب گذاری سازند سروک و نیز فرآیندهای دیاژنزی اصلی که آن را تحت تاثیر قرار داده اند و ارتباط آنها با جایگاه های سکانسی، مطالعات دقیق رخساره ای و دیاژنزی بر روی مقاطع نازک میکروسکوپی همراه با تفاسیر چینه نگاری سکانسی با استفاده از نتایج مطالعات زیست چینه نگاری (بایوستراتیگرافی)، داده های لاگ و نتایج آنالیزهای تصاویر میکروسکوپی مورد استفاده قرار گرفته اند. انجام مطالعات رخساره ای حاکی از تشکیل کربنات های این سازند در یک محیط پلاتفرمی از نوع رمپ هم شیب است که ویژگی های رخساره ای نظیر گل غالب بودن آنها و تنوع کم رخساره های شناسایی شده در آن در این میدان حاکی از پشت به باد بودن این رمپ می باشد. فرآیندهای دیاژنزی مهمی که کربنات های این سازند را تحت تاثیر قرار داده اند شامل انحلال (در دو مرحله ائوژنتیک و تلوژنتیک)، دولومیتی شدن (شامل دو مدل اختلاط و مرتبط با استیلولیت)، سیمانی شدن (شامل سیمان های مربوط به محیط های دیاژنزی متئوریک، دفنی کم عمق و عمیق)، میکرایتی شدن، فشردگی مکانیکی، استیلولیتی شدن، دولومیت زدایی، سیلیسی شدن، پیریتی شدن، تبلور مجدد و شکستگی می باشند و توالی دیاژنزی این سازند در دو بخش بالای مرز سنومانین – تورونین و زیر این مرز حاکی از دو سرگذشت متفاوت می باشد. بررسی های چینه نگاری سکانسی منجر به شناسایی سه سکانس رده سوم در بخش مورد مطالعه از این سازند گردیده و ارتباط رخساره ها و فرآیندهای دیاژنزی با جایگاه های سکانسی (سیستم تراکت ها) مورد بررسی قرار گرفته است.