بررسی فراوانی پلی مورفیسم 1639G>A ژن VKORC1 در بیماران با سابقه اختلالات قلبی- عروقی منطقه شمال غرب ایران

علاوه بر عوامل اکتسابی و محیطی موثر شناخته شده در بیماری های قلبی عروقی (CVD)، پلی مورفیسم دو ژنVKORC1 و CYP2C9، به عنوان اصلی ترین عوامل ژنتیکی دخیل در تغییرات دوز مورد نیاز وارفارین در این بیماران، شناسایی شده است. با این رویکرد بررسی فراوانی G1639A در ژن VKORC1، جهت تعیین دوز اختصاصی مورد نیاز هر فرد، به عنوان هدف اصلی این مطالعه مد نظر می باشد.
در این مطالعه تجربی، از 200 بیمار با اختلالات قلبی عروقی در منطقه شمال غرب کشور (شامل استان های آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل) خون گیری وریدی به عمل آمد و با استفاده از تکنیک RFLP-PCR نسبت به تعیین پلی مورفیسم1639G>A ژنVKORC1 اقدام گردید.
با استفاده از قانون هاردی وینبرگ، میزان فراوانی پلی مورفیسم و نوع ژنوتیپ درگیر 1639G>A در دو جنس مونث و مذکر ژنوتیپ نرمال، هتروزیگوت و هموزیگوت به ترتیب 6/21، 7/53 و 5/24 درصد در زنان و 3/22، 6/60 و 02/17 درصد در مردان مشاهده شد.
تعیین ژنوتیپ VKORC1 یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بوده که به همراه سایر عوامل مداخله گر، بحث آزمون و خطا را در بیماران قلبی عروقی تا حد ممکن کاهش می دهد. تفاوت های ژنوتیپی و فراوانی بالای الل A، می تواند پاسخ های متنوع در قبال درمان با وارفارین و اهمیت بررسی قبل از شروع درمان با وارفارین را توجیه نماید.