رابطه فیبر رژیم غذایی و سندرم متابولیک در بزرگسالان تهرانی: مطالعه قند و لیپید تهران

مقدمه و ا

مطالعات محدودی رابطه دریافت فیبر رژیم غذایی با سندرم متابولیک را بررسی کرده اند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین دریافت کل فیبر رژیم غذایی، انواع و منابع دریافتی آن با سندرم متابولیک در بین بزرگسالان تهرانی بود.

این مطالعه مقطعی بر روی 2457 بزرگسال، 19 تا 84 سال، انجام شد. دریافت رژیم غذایی با استفاده از پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک ارزیابی شد. شاخص های تن سنجی، فشار خون، گلوکز و لیپیدهای ناشتای خون اندازه گیری شد. سندرم متابولیک بر طبق معیارهای کمیته ملی چاقی ایرانیان تعریف شد.

دریافت کل فیبر رژیم غذایی (74/0-39/0CI:95%، 53/0OR=)، فیبر محلول (84/0-43/0CI:95%، 60/0OR=)، فیبر نامحلول (72/0-35/0CI:95%، 51/0OR=)، فیبر میوه (72/0-37/0CI:95%، 51/0OR=)، فیبر حبوبات (99/0-53/0CI:95%، 73/0OR=) و فیبر غلات (97/0-57/0CI:95%، 74/0OR=)رابطه معکوس معنی داری با سندرم متابولیک، پس از تعدیل متغیرهای مخدوش کننده داشت. فیبر سبزیجات و مغزها هیچ ارتباطی با سندرم متابولیک نداشت.

دریافت فیبر رژیم غذایی، فیبر محلول، فیبر نامحلول، فیبر میوه، و فیبر حبوبات ارتباط معکوس معنی داری با سندرم متابولیک در بزرگسالان تهرانی دارد.