بررسی نظام مند عوامل موثر بر رضایت شغلی پرستاران

تقریبا در تمام کشورها عمده ترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشتی را پرستاران تشکیل می دهند. یکی از مسایل مطرح در مدیریت خدمات پرستاری، پایین بودن یا عدم رضایت شغلی پرستاران می باشد، این امر می تواند منجر به کاهش کیفیت مراقبت، ترک خدمت پرستاران و غیبت از کار شود. کمبود پرستار و خروج بالای پرستاران از این حرفه یک معضل جهانی است. این پژوهش با هدف مرور نظام مند متون تحقیقی که عوامل موثر بر رضایت شغلی پرستاران را تعیین کرده اند اجرا شده است.
مطالعه حاضر با جستجوی مقالات در دسترس در پایگاه های داده (ScienceDirect، InterScience، SID، OVID) انجام گرفته است. کلید واژه های مورد استفاده در این پژوهش «nurses»، «job satisfaction» و «رضایت شغلی پرستاران» بود. در نهایت 61 مقاله، 2 رفرنس مقاله و 1 پایان نامه که در بردارنده معیارهای ورود به مطالعه (مقالات مشتمل بر عوامل موثر بر رضایت شغلی پرستاران) بودند مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها به صورت نمودار و متن توصیف شدند.
در ارتباط با رضایت شغلی پرستاران و ابقای آن ها، عواملی که به طور متناوب در متون پرستاری ذکر شده اند شامل: آزادی عمل، استرس شغلی، وجود همکاری مناسب بین پزشک و پرستار، ارتباطات میان فردی پرستاران، کیفیت مراقبت از بیمار، توانمندسازی کارکنان، سازمان دهی کار پرستاری و حقوق و مزایا می باشد.
می توان با تمرکز روی عوامل موثر بر رضایت شغلی پرستاران و رفع کمبودها از طریق تقویت آزادی عمل در میان پرستاران، از میان بردن عوامل تنش زای حرفه ای در پرستاری، همکاری بین پزشک و پرستار، بهبود ارتباطات در میان خود پرستاران، فراهمی مراقبت بیمار با کیفیت بالا، سازمان دهی حرفه پرستاری و بهبود سیستم پرداخت و عادلانه کردن آن، رضایت شغلی پرستاران را بهبود بخشید.