مقایسه میزان رشد چهار سویه قارچ صدفی پلوروتوس بر روی کاه گندم و برگ خرما

این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل (3 ×4) انجام گرفت که طی آن میزان رشد چهار سویه قارچ صدفی پلوروتوس (P. florida, P. ostreatus A., P. ostreatus M and P. ostreatus T) بر روی کاه گندم و برگ خرما و نیز محیط کشت پایه (سیب زمینی- دکستروز-آگار) به عنوان شاهد، مورد بررسی قرار گرفت و طی دو هفته متوالی دوره کشت، میزان رشد میسیلیوم اندازه گیری شد. طی هفته اول، میزان رشد سویه های اوستراتوس A و M بالاتر از دو سویه دیگر بود (05/0 p<) اما طی هفته دوم، روند رشد بر عکس بود. بین سویه قارچ با نوع محیط کشت (کاه گندم، برگ خرما و محیط کشت پایه) نیز اثر متقابل مشاهده شد. طی هفته اول کشت، بالاترین میزان رشد میسیلیوم مربوط به سویه های اوستراتوس A و T بر روی برگ خرما بود. با این حال، رشد تجمعی نهایی، بین سویه ها و یا محیط های کشت تفاوت های معنی داری را نشان نداد. در پایان دوره کشت، از نظر میزان افت ماده خشک و ماده آلی، تفاوت معنی داری بین محیط های کشت مشاهده شد(05/0 p<) اما میزان افت ماده خشک و ماده آلی تحت تاثیر سویه قارچ قرار نگرفت. کشت قارچ سبب افزایش معنی دار میزان پروتئین خام کاه گندم و برگ خرما شد اما این افزایش بین سویه های قارچ بر روی محیط های کشت مختلف متفاوت بود(05/0 p<) در مجموع چنین نتیجه گیری می شود که پلوروتوس سویه های A و T توانایی میسلیوم دوانی قابل توجهی را بر روی کاه گندم و برگ خرما نشان داده و سبب افزایش پروتین خام این مواد شدند که از نظر تغذیه دام حائز اهمیت خواهد بود.