کاربرد روش های زوج های تصادفی، نقطه مشترک و خط برخوردکننده در برآورد مشخصه های کمی جنگل های زاگرس (بررسی موردی جنگل آموزشی، پژوهشی دانشگاه رازی کرمانشاه)

در این بررسی سه روش نمونه برداری فاصله ای زوج های تصادفی، فاصله ای نقطه مشترک و خط برخورد کننده برای برآورد مشخصه های کمی جنگل های بلوط غرب کشور در جنگل آموزشی و پژوهشی دانشگاه رازی کرمانشاه با توجه به معیار صحت مورد مطالعه قرار گرفت. برای برآورد تعداد در هکتار از روش های فاصله ای زوج های تصادفی و فاصله ای نقطه مشترک و برای برآورد درصد تاج پوشش درختان از این دو روش بعلاوه روش خط برخورد کننده استفاده گردید. برای هر کدام از روش های فوق تعداد 50 نمونه براساس الگوی منظم تصادفی انتخاب و تعداد درختان و همچنین دو قطر بزرگ و کوچک تاج درختان برای برآورد تعداد در هکتار و درصد تاج پوشش درختان در هر نمونه، اندازه گیری و یادداشت گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهند که هیچکدام از این روش ها برآورد قابل قبولی (صحت کمتر از 10 درصد) از تعداد در هکتار و درصد تاج پوشش درختان منطقه مورد مطالعه نشان ندادند. هرچند که روش زوج های تصادفی درصد تاج پوشش را نسبت به روش های دیگر با صحت بهتری نشان داد.