میزان تشکیل بلاستوسیست پس از انجماد شیشه ای تخمک های نابالغ موش با استفاده از محلول تعادل گام به گام

انجماد و بلوغ آزمایشگاهی تخمک روش مهمی در درمان ناباروری و حفظ باروری است که برای ایجاد یک بانک ژنتیکی برای گونه های جانوری در معرض انقراض یا گونه هایی که از نظر اقتصادی اهمیت دارند نیز پیشنهاد شده است.
هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان زنده ماندن، بلوغ و لقاح تخمک های نارس موش پس از انجماد شیشه ای به روش تک مرحله ای و گام به گام بوده است.
تخمک های نارس از موش های ماده با سن 4 هفته، 48 ساعت پس از تزریق داخل صفاقی 7/5 واحد گنادوتروپین سرم مادیان حامله (PMSG) به دست آمدند. تخمک ها جمع آوری شده قبل از انجماد شیشه ای در معرض محلول های ضدیخ متشکل از 30% اتیلن گلیکول، 18% فیکول - 70، و 0/3 مول ساکارز بصورت تک مرحله ای یا گام به گام قرار گرفتند. پس از انجماد و ذخیره سازی در نیتروژن مایع، تخمک ها ذوب و دو بار در محیط کشت TCM199 شستشو داده شدند سپس جهت بلوغ آزمایشگاهی، لقاح و تکامل تا مرحله بلاستوسیست مورد استفاده قرار گرفتند.
در گروه گام به گام میزان زنده ماندن تخمک ها پس از انجماد شیشه ای و ذوب (88/96%)، میزان بلوغ (73/23%)، میزان لقاح (57/80%) و میزان رسیدن به مرحله بلاستوسیست (16/41%) بود که در تمامی موارد فوق بطور معنی داری بیشتر از گروه تک مرحله ای بود (p<0.001).
نتایج این مطالعه نشان می دهد که انجماد شیشه ای با روش گام به گام دارای اثرات مثبت بر بلوغ و ظرفیت رشد و نمو تخمک های ژرمینال وزیکول موش در مقایسه با روش تک مرحله ای است.