بررسی شیوع سندرم متابولیک بر اساس معیارهای ATP III وIDF در استان سمنان

سندرم متابولیک مجموعه ای از اختلالات متابولیک است که باعث افزایش ریسک بیماری های قلبی-عروقی و دیابت می شود. مشخصه اصلی سندرم متابولیک چاقی مرکزی، تری گلیسیرید بالا، HDL پایین، هایپرگلیسمی و فشارخون بالا است. با توجه به رشد بیماری های قلبی در سال های اخیر مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع سندرم متابولیک در جمعیت بزرگ سال استان سمنان انجام شد.

این مطالعه اپیدمیولوژیک به صورت مقطعی در استان سمنان بر روی 3799 فرد 70-30 ساله انجام شد. در این مطالعه افراد به صورت تصادفی چند مرحله ای از جامعه شهری و روستایی استان انتخاب و شیوع سندرم متابولیک بر اساس معیارهای ATP III و IDF بررسی شد.

شیوع سندرم متابولیک بر اساس ATP III و IDF به ترتیب 5/28% و 8/35% بود که با افزایش سن در هر دو جنس افزایش داشت. بالاترین شیوع در گروه سنی بیش از شصت سال دیده شد. شیوع سندرم متابولیک به طور معنی داری در زنان بر اساس هر دو تعریف، بالاتر و در غیرسیگاری ها بر اساس IDF بیش تر بود (05/0 P<). کاهش شیوع سندرم متابولیک با افزایش سطح سواد ارتباط معنی داری دارد (05/0 P<). شیوع سندرم متابولیک در جمعیت شهری و روستایی استان سمنان تفاوتی نداشت. از میان عوامل خطرزای سندرم متابولیک بر اساس ATP III و IDF به ترتیب تری گلیسرید بالا 8/40% و چاقی شکمی 8/70% بالاترین شیوع را داشت.

یافته های مطالعه بر شیوع بالای سندرم متابولیک در استان سمنان در جمعیت 30 تا70 ساله دلالت دارد. لذا باید کوشید با شناسایی عوامل خطر در جهت پیش گیری از ابتلا و شناسایی عوامل خطر در جامعه گام برداشت.