اثربخشی آموزش مدیریت رفتار بر تنیدگی والدینی مادران کودکان درخودمانده

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی برنامه آموزش مدیریت رفتاری والدین درکاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان درخودمانده بود. براساس یک طرح شبه تجربی، 30 مادر کودک درخودمانده انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. گروه ها از نظر سن و جنس کودک، و سن و تحصیلات مادر همتا شدند. پرسشنامه تنیدگی والدینی (آبیدین، 1990) در پیش‎آزمون، پس‎آزمون و پیگیری به دو گروه داده شد.‘گروه آزمایش، به مدت شش هفته (هر هفته یک جلسه دو ساعته) در جلسه های آموزش والدین شرکت کردند و گروه گواه مداخله‎ای دریافت نکرد. یافته های تحلیل واریانس با استفاده از اندازه های مکرر نشان دادند که این برنامه برکاهش تنیدگی والدینی اثر دارد و به افزایش توانایی مقابله با تنیدگی والدینی منجر می‎شود. استلزام‎های بالینی برای پیشگیری و درمان تنیدگی والدینی در مادران کودکان درخودمانده مورد بحث قرار گرفتند.