نتایج جراحی هم زمان فیکوترابکولکتومی به همراه میتومایسین به روش یک محل در بیماران مبتلا به گلوکوم و آب مروارید

بررسی نتایج بینایی و میزان فشار داخل چشمی پس از جراحی فیکوترابکولکتومی با میتومایسین C به روش یک محل در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه، گلوکوم پسودواکسفولیاتیو و گلوکوم مزمن زاویه بسته توام با آب مروارید.
روش پژوهش: در این مطالعه گذشته نگر، بیماران با سن بیش از 50 سال با آب مروارید قابل توجه (BCVA کم تر یا مساوی 60/20) و گلوکوم زاویه باز اولیه (POAG)، گلوکوم پسودواکسفولیاتیو (PXG) و یا گلوکوم زاویه بسته (CACG) که حداقل با دو داروی موضعی، کنترل فشار چشم ضعیف (فشار داخل چشمی بیش از 21 میلی متر جیوه) داشتند و یا چندین داروی ضد گلوکوم برای کنترل فشار چشم استفاده می کردند، انتخاب شدند. معیارهای خروج از مطالعه شامل بیماری های قرنیه، یووییت، ابتلا به رتینوپاتی دیابتی و سابقه قبلی اعمال جراحی داخل چشمی مانند اعمال جراحی زجاجیه و شبکیه، گلوکوم نورگ زا (NVG) یا Phacomorphic و بیماری های مشخص اتاق خلفی و سابقه ضربه به چشم بود. ارزیابی قبل از عمل شامل تعیین حدت بینایی اصلاح نشده (UCVA) و اصلاح شده (BCVA)، معاینه با اسلیت لامپ، اندازه گیری فشار چشم، گونیوسکوپی و فوندوسکوپی با مردمک باز بود. این بیماران مورد جراحی توام فیکوترابکولکتومی و میتومایسین Cبه روش یک محل قرار می گرفتند و پس از عمل، در روزهای 1، 3، 7، 14، ماه اول، ماه سوم و سپس هر 3 ماه تا حداقل یک سال معاینه می شدند. در پی گیری بعد از عمل، بیماران از نظر بهترین دید اصلاح شده و فشار داخل چشم، تعداد داروهای ضد گلوکوم مورد نیاز، عوارض بعد از جراحی و ظاهر بلب بررسی می شدند.
در این مطالعه، چهل چشم (24 چشم راست، 16 چشم چپ) از 32 بیمار (12 زن و 20 مرد) وارد مطالعه شدند. پانزده چشم به POAG، هفت چشم به CACG و هجده چشم به PXG مبتلا بودند. میانگین سنی بیماران 9±73 (88-46) سال بود و از نظر سنی اختلاف معناداری بین گروه ها وجود نداشت (P=0.88). میانگین دوره پی گیری 9.5±13.1 (40-1) ماه بود. از میان بیماران، 6 نفر به دیابت و 6 نفر پرفشاری خون مبتلا بودند. میانگین BCVA قبل از عمل 80/20 (0.32±0.64) لوگمار بود که پس از عمل به 50/20 (0.19±0.38) لوگمار افزایش یافت (P<0.001). میانگین فشار داخل چشم قبل از جراحی با استفاده از دارو 6.0±18.6 میلی متر جیوه بود که محدوده آن از 7 تا 33 میلی متر جیوه متفاوت بود. (فشار داخل چشم با چهار دارو معادل 7 میلی متر جیوه بود). در آخرین معاینه پی گیری، میانگین فشار داخل چشم به 3.0±12.3 (17-6) میلی متر جیوه کاهش یافت (P<0.001). بیش ترین میزان کاهش فشار در آخرین معاینه در گروه PXG، معادل 7.4±9 میلی متر جیوه بود (P=0.001) و کم ترین کاهش در گروه POAG به میزان 8.8±5.7 میلی متر جیوه مشاهده شد (P=0.021). در آخرین معاینه پی گیری، تعداد داروهای ضد گلوکوم مورد استفاده به 1.1±0.9 کاهش یافت (P<0.001). در مقایسه بین گروه ها، این میزان کاهش در گروه POAG بیش تر و به میزان 1.1±2.1 (P=0.001) و در گروه CACG کم تر و معادل 0.5±1.3 بود (P=0.084). عدم نیاز به داروهای ضد گلوکوم در آخرین معاینه پی گیری در 21 چشم (52.5 درصد) و نیاز به قطره تیمولول در 8 چشم (20 درصد) چشم مشاهده شد. نیاز به 2 دارو و یا بیش تر در 11 چشم (27.5 درصد) وجود داشت. از نظر عوارض حین و پس از عمل و هم چنین شکل بلب در آخرین معاینه پی گیری، تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود نداشت.
جراحی هم زمان فیکوترابکولکتومی از یک محل، اقدامی موثر و ایمن جهت کاهش فشار داخل چشم و افزایش حدت بینایی در مبتلایان به آب مروارید بارز و گلوکوم به ویژه در مبتلایان به گلوکوم پسودواکسفولیاتیو می باشد.