ارزیابی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام های فوقانی به روش شاخص OCRA در سفالگران شهرستان میبد در سال 1388

صنعت سفالگری با داشتن قدمت چندین هزار ساله هنوز ماهیت دستی بودن را حفظ نموده که این موضوع، احتمال ابتلای سفالگران به اختلالات اسکلتی-عضلانی را دو چندان کرده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارزیابی ریسک فاکتور های آن با استفاده از روش (OCRA(Occupational Repetitive Actions Indexدر سفالگران شهرستان میبد در سال 1388 صورت پذیرفت.

این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی و جامعه هدف، کلیه سفالگران شاغل در کارگاه های سفالگری شهرستان میبد می باشد. اطلاعات مربوط به شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی به وسیله پرسشنامه ی نوردیک و از طریق مصاحبه و همچنین جهت بررسی عوامل خطرزای اختلالات اسکلتی-عضلانی از روش OCRA، بهره گرفته شد.

نتایج پرسشنامه نوردیک نشان داد که حدود 3/59% از سفالگران در یک سال گذشته دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در حداقل یکی از اندام های فوقانی خود بودند همچنین گروه سفالگران با فعالیت چرخ کاری، دارای بیشترین درصد نفرات دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام های فوقانی بودند(4/34%). استفاده از آزمون آماری T مستقل نشان داد اختلاف معنی داری بین میانگین نمره نهایی شاخص OCRA در سفالگران دارای اسکلتی-عضلانی اندام های فوقانی و سفالگران فاقد این اختلالات وجود دارد(047/0P=).

با توجه به نتایج بدست آمده از ارزیابی با روش OCRA باید هر چه سریع تر انجام اقدامات اصلاحی و معاینات دوره ای جهت شناسایی زودرس این اختلالات، توسط مسئولین ذی ربط مدنظر قرار گیرد.