مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت بیس دارای هیدروکسی آپاتیت و سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری

تلاش بسیاری در جهت بهبود کیفیت، ویژگی ها و ترکیبات مواد دندانی صورت گرفته است تا میزان ریزنشت پیرامون مواد دندانی و عواقب ناشی از آن کاهش یابد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه ریزنشت بیس دارای هیدروکسی آپاتیت و سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری می باشد. دراین مطالعه آزمایشگاهی چهل دندان پرمولر به چهار گروه ده تایی سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری نوع لاینر، سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری نوع ترمیمی، بیس دارای هیدروکسی آپاتیت (lite Lime-) بدون کاربرد باندینگ، بیس دارای هیدروکسی آپاتیت (lite Lime-) با کاربرد باندینگ تقسیم شدند. در سطح باکال هر دندان حفره ای با قطر سه میلی متر و عمق یک میلی متر داخل عاج تهیه گردید و حفرات ترمیم شدند. پس از ترموسایکلینگ نمونه هادر محلول نیترات نقره قرار داده شدند و میزان نفوذ دای با استریومیکروسکوپ بررسی شد. میزان ریزنشت طبق ایزو 11405در لبه لثه ای و اکلوزالی درجه بندی گردید. یافته ها با آزمونهای آماریKruskal-walllis، Wilcoxon Mann-Whitney ارزیابی شدند. گروه Lime-lite با باندینگ بیشترین ریزنشت درجه صفر را در هر دو لبه اکلوزالی و لثه ای نشان داد. Lime-lite بدون باندینگ بیشترین ریزنشت درجه سه را نشان دادند و به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود. (05/0 < P) گروه های سمان گلاس آینومر از نظر ریزنشت تفاوت معنی داری در هر دو لبه با یکدیگر نداشتند. گروه های سمان گلاس آینومر و Lime-lite با باندینگ از نظر ریزنشت مشابه هم بودند. همه مواد دارای ریزنشت بودند. ریزنشت بیس دارای هیدروکسی آپاتیت بیشتر از سمان گلاس آینومر بود ولی کاربرد باندینگ پیش از قراردادن آن در کاهش ریزنشت موثر بود.