بلاغت سوگند در قرآن کریم

اگر از هر زاویه به قرآن کریم نگاه شود، در آن ظرافت ها و ویژگی هایی دیده می شود که در اوج فصاحت و بلاغت است و انسان را وادار می کند به فوق بشری بودن آن، اعتراف کند. در طول تاریخ، قرآن پژوهان در پاسخ به این سوال که، «قرآن از چه نظر معجزه است؟» این کتاب آسمانی را از جنبه های گوناگون مورد بحث و بررسی قرار داده اند. آیا به خاطر بلاغت آن است؟ آیا به سبب اسلوب خاص آن است؟ آیا به خاطر معنا و محتوای آن است؟ و یا به علت اخبار غیبی آن است؟ یا به خاطر همه آن ها؟
تناسب و هماهنگی بین کلمات و جمله ها، لفظ و معنا از اصول زیبایی کلام است، این تناسب ها و هماهنگی ها به شکل کامل در قرآن کریم وجود دارد. بکارگیری این قاعده در سوگندهای قرآن کریم در اوج خود نمایان می شود؛ بطوری که با کلام بشری تفاوت های چشمگیری دارد. با تامل در سوگندهای قرآن کریم، از یک سو بین مقسم به هایی که در پی هم آمده اند، تناسب و هماهنگی می بینیم، و از سویی دیگر بین مقسم به ها ومقسم علیه ها رابطه و هماهنگی وجود دارد، و از جهتی دیگر بین محور و محتوای سوره و سوگند موجود در آن سوره رابطه و هماهنگی وجود دارد.
این مقاله بطور فشرده با رویکرد معجزه بودن قرآن کریم، ابتدا به بیان و بررسی نکات بلاغی این هماهنگی ها و تناسب ها در سوگندهای قرآن کریم می پردازد و سپس به بیان نظرات قرآن پژوهان درباره هدف و کارکردهای سوگندهای قرآن کریم می پردازد.