عقلانیت علم دینی

امروزه بحث از علم دینی، یکی از مباحث مهم و پرچالشی است که درباره امکان تولید آن، چگونگی تحقق آن، ضرورت یا عدم ضرورت آن و همچنین معیارهای دینی بودن و... رویکردهای مختلفی وجود دارد. موافقان و مخالفان علم دینی، هریک، ادله و دلایل مختلف و متعددی ارائه نمودند. در این مقاله ضمن پذیرش اصل امکان و ضرورت تحقق و تولید علم دینی، به عقلانیت و معیار توجیه آن پرداخته خواهد شد.
عقلانیت علم دینی بر این مبنا استوار است که تولید علم دینی، از طریق منطق عمومی اکتشاف علم، امکان پذیر است. علم دینی برآمده از این منطق می تواند از اعتبار و ارزش معرفتی برخوردار باشد؛ از این رو، براساس این منطق، عقلانیت و اعتبار آن نیز مورد محک علمی قرار می گیرد. از بین معیارهای توجیه، نظیر نظریه انسجام و امثال آن، نظریه مبناگروی حداکثری و عقل محور، مورد تاکید قرار گرفته است. فرایند توجیه که در این نظریه حاکم است، فرایند ابتناء نام دارد.