بررسی سلول های خونی (WBC، RBC، Platlet) پرتوکاران شاغل در بخش های رادیولوژی بیمارستان های شهر بیرجند (سال 1390)

پرتوهای یون ساز می توانند سبب ایجاد آسیب های جدی و غیرقابل برگشت در افرادی که به نحوی با پرتو سروکار دارند، شود. استفاده روزافزون از این پرتوها در بخش هایی مانند رادیولوژی، سی تی اسکن و پزشکی هسته ای، موجب نگرانی مدیران و کارکنان دست اندرکار شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی سلول های خونی پرتوکاران شاغل در بخش های رادیولوژی شهر بیرجند به عنوان معیاری برای وجود احتمال آثار زیانبار اشعه انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی که در سال1390 انجام شد، 36 نفر از پرتوکاران شاغل در بخش های پرتوشناسی شهر بیرجند که شرایط لازم را دارا بودند و 36 نفر از کارکنان شاغل در سایر بخش ها که با اشعه سروکار نداشتند و از نظر متغیرهای مداخله گر همسان بودند، بررسی شدند. تعداد گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت توسط دستگاه سیسمکس اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 16) و آزمون های آماری t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شدند.
در هر گروه، 18 نفر مذکر و 18 نفر مونث بودند. میانگین سن و سابقه کار دو گروه با هم تفاوت معنی داری نداشت. میانگین تعداد گلبول های سفید و مونوسیت در کارکنان پرتوکار نسبت به گروه شاهد کمتر بود (به ترتیب 22/1 ± 38/6 در مقابل 86/1 ± 58/7 و 81/2 ± 83/3 در مقابل 47/2 ± 5/7) ولی میانگین سایر شاخص های خونی در دو گروه تفاوتی نشان نداد. در پرتوکاران بین سن، جنس، مدرک تحصیلی و سابقه کار با تعداد سلول های خونی رابطه معنی داری مشاهده نشد.
پرتوهای یونیزان سبب کاهش تعداد گلبول های سفید بویژه منوسیت ها می شوند. این موضوع بیانگر اهمیت حیاتی پایش مداوم پرتوگیری کارکنان برای مدیران می باشد.