خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی شهر خرم آباد

خودمراقبتی فرایندی مهم در کنترل بیماری دیابت محسوب می شود. هدف این پژوهش بررسی وضعیت خودمراقبتی و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به دیابت ساکن شهر خرم آباد بود.

به منظور ارتقاء سطح سلامت بیماران دیابتی و کنترل مناسب بیماری برنامه های آموزشی با هدف توانمندسازی بیماران در زمینه مراقبت از خود باید مورد توجه واقع شود.

میانگین نمرات خودمراقبتی در بیماران 6/12±7/32 و وضعیت خودمراقبتی در حد متوسط بود. کمترین میانگین نمرات رفتارهای خودمراقبتی مربوط به انجام آزمایش قند خون (8/3±4/3)، انجام فعالیت فیزیکی (2/4±7/4) و مراقبت عمومی از پاها (9/4±9/4) بود. میانگین نمرات خودمراقبتی براساس میزان تحصیلات، محل سکونت، نوع درمان دریافتی و شبکه زندگی بیماران به صورت معناداری متفاوت بود (05/0(P<.

در این مطالعه مقطعی 80 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه های دیابت بیمارستان ها، پایگاه های شهری و یک مطب فوق تخصصی غدد در سطح شهر خرم آباد به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس توبرت گلاسکو بود که وضعیت خودمراقبتی بیماران را در زمینه های مختلف طی هفت روز گذشته مورد ارزیابی قرار می داد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل گردید.