اثرات تمرین ترکیبی بر شاخص مقاومت به انسولین و برخی نشانگرهای التهابی در مردان غیرفعال

تمرینات ورزشی اثر مثبتی در پیشگیری و درمان چاقی و دیابت دارند. تنظیم هورمون های مشتق از بافت چربی از جمله آدیپونکتین، پروتئین واکنشگر C (CRP) و اینترلوکین-6 ممکن است در این زمینه موثر باشد. هدف این مطالعه تعیین اثر تمرینات ترکیبی بر میزان آدیپونکتین، CRP، شاخص مقاومت به انسولین و اینترلوکین-6 در مردان غیرفعال بود.
در این کارآزمایی نیمه تجربی، 20 آزمودنی مرد غیرفعال از میان 100 آزمودنی داوطلب واجد شرایط در سال 1390 در شهرستان مبارکه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه 10نفری کنترل و تمرین تقسیم شدند. برنامه تمرینی مورد استفاده شامل 36 جلسه تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) طی 12 هفته بود. گروه کنترل هیچ فعالیت جسمانی انجام ندادند. در پایان تمرین ترکیبی، نمونه های خونی از هر دو گروه جمع آوری شد. میزان آدیپونکتین، CRP، اینترلوکین-6 و شاخص مقاومت به انسولین قبل و بعد از 12 هفته برنامه تمرینی اندازه گیری شد.
حداکثر اکسیژن مصرفی، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به لگن بعد از 12 هفته بهبود یافت، اما وزن بدن و شاخص توده بدنی در طول تمرین تغییری نداشت. پس از 12 هفته تمرین ترکیبی، کاهش معنی داری در غلظت انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین مشاهده شد، اما تغییر معنی داری در غلظت CRP، اینترلوکین-6 و آدیپونکتین قبل و 12 هفته پس از فعالیت مشاهده نشد.
تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی، باعث بهبود سطح CRP، اینترلوکین-6 و آدیپونکتین نمی شود و تغییرات ایجادشده در مقاومت به انسولین، نمی تواند توضیحی برای تغییر در سطح نشانگرهای التهابی باشد.