شیوع سندرم پیش از قاعدگی و برخی از عوامل مرتبط با آن در سن باروری

سندرم پیش از قاعدگی، تجربه برخی علایم جسمی و روانی به صورت دوره ای در روزهای پایانی چرخه قاعدگی است که در پاره ای از زنان بسیار ناتوان کننده بوده و با عملکرد شغلی، اجتماعی و روابط خانوادگی آنان تداخل می یابد. هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع سندرم پیش از قاعدگی و برخی عوامل مرتبط با آن بود.
این مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت بین سال های 1388 تا 1390 در جامعه زنان 18 تا 45ساله ایران انجام شد. 1200 نمونه آماری به روش نمونه گیری خوشه ایطبقه بندی شده سهمیه ای، برمبنای سهم متناسب با جمعیت، انتخاب شدند. پرسش نامه مورد استفاده مبتنی بر استاندارد کالج زنان و مامایی آمریکا بود. از نرم افزار آماری SPSS 15 و آزمون های مجذور کای و رگرسیون لجستیک در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
52/9% نمونه ها مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی و 34/5% مبتلایان به این سندرم، دچار فرم شدید این بیماری بودند. ارتباط آماری معنی داری بین سن، سطح تحصیلات و شغل افراد و ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی وجود داشت اما بین ابتلا به این سندرم و وضعیت تاهل و تعداد زایمان ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. متغیرهای گروه سنی و تحصیلات قابلیت پیش گویی سندرم پیش از قاعدگی را داشتند (0/05>p).
بیش از نیمی از دختران و زنان در سنین باروری مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی هستند و این عارضه در سنین بالاتر و افراد با تحصیلات بیشتر شایع تر است.