ارزیابی مهارت پرستاران بخش اورژانس در تفسیر نوار قلب در مقایسه با پرستاران بخش سی سی یو بیمارستان های امام حسین (ع) و هفت تیر تهران 1388

ایجاد تحول در بخشهای اورژانس بیمارستانی در طی سالهای اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. نیروی انسانی ارزشمندترین سرمایه در ساختار مدیریت بهداشتی و درمانی می باشد و در این میان گروه پرستاران اورژانس بعنوان پر تعدادترین اعضای گروه درمانی اورژانس دارای جایگاه ویژه ای می باشند. توانایی پرستاران اورژانس در تشخیص و درمان بیماران اورژانس در کشورهای پیشرفته همواره مورد توجه و تاکید بوده است و پرستاران نقش حیاتی در تفسیر یافته های الکتروکاردیوگرافی دارند. این تحقیق توانایی پرستاران اورژانس را در تشخیص اختلالات الکتروکاردیوگرام مورد ارزیابی قرار داده است.
روش پژوهش: 40 نفر از پرستاران اورژانس و 24 نفر از پرستاران سی سی یو در بیمارستان امام حسین(ع) و هفت تیر در زمینه تشخیص10 مورد نوار الکتروکاردیوگرام مختلف مورد سوال قرار گرفتند.
میانگین نمره پرستاران سی سی یو 61/1 + 41/7 و میانگین نمره پرستاران اورژانس 28/2 +15/4 بوده است. عوامل مختلف مانند سن، سابقه کار پرستاری، سابقه کار در بخش اورژانس یا سی سی یو در هیچیک از دو گروه مورد مطالعه با بهبود نمره آزمون ارتباطی نداشته است. در پرستاران اورژانس اشتغال در قسمت های که با خواندن نوار قلب سر و کار بیشتری داشتند (مثلا مانیتورینگ اورژانس) با بهبود نمره آزمون الکتروکاردیوگرام همراه بود.
پرستاران سی سی یو نگرش بهتری نسبت به اهمیت نقش خود در روند تشخیص و درمان بیماران قلبی داشته اند و مشارکت پرستاران در تفسیر نوار قلب مهمترین عامل در افزایش آگاهی و مهارت ایشان بوده است.