تاثیر مصرف مزمن فروزماید و تیامین بر قلب ایزوله موش های صحرایی نر

دیورتیک ها با افزایش دفع تیامین سبب تضعیف قلبی می شوند. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر مصرف مزمن تیامین و فروزماید به عنوان یکی از دیورتیک های پر مصرف بر فعالیت مکانیکی قلب به روش قلب جدا شده در موش های بزرگ آزمایشگاهی می باشد.
گروه های 8 تایی موش های صحرایی شامل، گروه کنترل (C)، گروه (FUR) که به مدت 53 روز فروزماید (mg/Kg 2) دریافت کردند و گروه (FUR+THI) که به مدت 53 روز فروزماید (mg/Kg 2)+ تیامین (mg/Kg 70) هر دو از طریق آب نوشیدنی به طور روزانه دریافت کردند، وارد مطالعه شدند. در پایان 53 روز با استفاده از روش قلب جدا شده، ریتم و نیروی انقباضی قلب در حالات پایه و تحریک شده توسط اپی نفرین در دقایق اول و پنجم (EP1، EP5) با استفاده از فیزیوگراف ثبت گردید.
نیروی انقباضی حیوانات FUR+THI در حالات پایه و EP1 به طور معنی داری بیش از موش های C و FUR بود و در حالت EP5 نیز افزایش معنی داری نسبت به C نشان داد. در حالت های پایه و تحریک شده سرعت انقباض و ضربان قلب در گروه FUR+THI به طور معنی داری بیش از گروه های Cو FUR بود، اما سرعت انقباضی گروه FUR تنها در حالت های EP1 و EP5 افزایش معنی داری نسبت به گروه C نشان داد. ضربان قلب موش های FUR در حالت پایه نسبت به C افزایش معنی داری نشان داد.
تیامین همراه با فروزماید اثرات اینوتروپ و کرونوتروپ مثبت بر قلب جدا شده دارد، هرچند شناخت مکانیزم های این اثرات نیاز به مطالعات دقیق تری دارد.