استفاده از پتانسیل آللوپاتی ارقام تجاری گندم ایران: رهیافتی برای مدیریت علفهای هرز

به منظور بررسی پتانسیل دگرآسیبی ارقام متداول گندم در کنترل چاودار و جودره آزمایشی در سال 1390 در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه زنجان بصورت فاکتوریل انجام شد. فاکتور اول ارقام گندم در 10 سطح (ارقام سرداری، آذر 2، شهریار، فلات، زرین، شعله، شاه پسند، امید، طبسی و هیرمند) و فاکتور دوم نوع عصاره در 2 سطح (شامل عصاره ریشه و ساقه بوته های گندم) بود. در این آزمایش اثر تیمارها بر درصد جوانه زنی، وزن خشک و طول ساقه چه و ریشه چه چاودار و جودره بررسی شد. نتایج نشان داد که نوع عصاره(ریشه یا ساقه) اثر معنی داری بر صفات ارزیابی شده داشت. همچنین در بین ارقام نیز از لحاظ توان بازدارندگی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه چاودار و جودره تفاوت معنی داری مشاهده شد. به طوریکه بیشترین بازدارندگی جوانه زنی، در نتیجه تیمار بذور چاودار با عصاره ساقه شهریار، هیرمند و آذر2 مشاهده شد و جودره بیشترین تاثیر را از عصاره ساقه شهریار و هیرمند پذیرفت. عصاره آبی ریشه اکثر ارقام حالت تحریک کنندگی بر وزن خشک و طول ریشه چه و ساقه چه چاودار داشت و عصاره آبی ریشه برخی از ارقام این تاثیر را بر بذور جودره داشت. از آنجایی که چاودار و جودره از مهمترین علفهای هرز مزارع گندم در ایران می باشد می توان از عصاره ارقامی که تاثیر بیشتری بر جوانه زنی آنها گذاشته بعنوان علف کش طبیعی استفاده کرد و یا از خاصیت آللوپاتیکی آنها در کشت ارگانیک محصولات کشاورزی استفاده کرد.