استفاده از پرگابلین و گاباپنتین در کاهش درد بعد از عمل فتورفراکتیوکراتکتومی، کارآزمایی بالینی کنترل شده با دارونما

ارزیابی تاثیر پرگابلین و گاپاپنتین بر کاهش درد بیماران پس از جراحی فتورفراکتیوکراتکتومی در مقایسه با دارونما.
روش پژوهش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، 150 بیمار کاندید جراحی فتورفراکتیوکراتکتومی که معیارهای مطالعه را داشتند به طور تصادفی به سه گروه 50 نفری تقسیم شدند. به گروه های 1 و 2 و 3 علاوه بر داروهای معمول پس از عمل، به ترتیب پرگابلین 75 میلی گرم، گاباپنتین 300 میلی گرم و دارونما 3 بار در روز به مدت 3 روز تجویز گردید. به بیماران توصیه شد که برای کنترل بیش تر درد از قرص استامینوفن کدیین 10/300 میلی گرم حداکثر تا میزان 1 عدد هر 4 ساعت استفاده نمایند. تمام بیماران یک مقیاس سنجش درد بر اساس بینایی (با محدوده 0= فقدان درد تا 10= شدیدترین درد تجربه شده توسط بیمار) را 7 بار در مدت 3 روز پس از فتورفراکتیوکراتکتومی تکمیل کردند. از Generalized Mixed Model برای مقایسه نمره درد و تعداد قرص های استامینوفن کدیین مصرفی بین گروه ها استفاده شد و آزمون دقیق فیشر برای مقایسه درد شدید (نمره>7) به کار رفت.
بیماران در سه گروه از نظر سن، جنس، میزان عیب انکساری، عمق برداشت بافت و استفاده از میتومایسین C مشابه بودند (P>0.05 در تمام موارد). بر اساس آنالیز Mixed Model، میانگین نمره درد در گروه دارونما بیش از گروه های پرگابلین (P=0.029) و گاباپنتین (P=0.023) بود. میزان درد شدید در گروه دارونما به ویژه در صبح بعد از عمل بیش تر بود (P=0.043). تعداد قرص های استامینوفن کدیین مصرف شده در گروه های گاباپنتین (9.0±4.1) و پرگابلین (7.9±5.2) در مقایسه با گروه پلاسبو (10.30±5.6) کم تر بود ولی از لحاظ آماری معنی دار نبود (P=0.061).
گاباپنتین و پرگابلین در کاهش درد پس از عمل فتورفراکتیوکراتکتومی تاثیر افزایشی با سایر داروهای ضد درد دارند و می توان هر یک را به عنوان داروی کمکی در کنترل درد پس از فتورفراکتیوکراتکتومی به کار برد.