اثر داروهای آنتی اکسیدان بر فعالیت آنزیم های گزانتین اکسیداز و لیپید پراکسیداسیون پلاکتی بیماران با تشخیص سکته قلبی حاد

سکته قلبی حاد، یکی از مهم ترین علل مرگ و میر در دنیاست. پلاکت ها به طور مستقیم یا غیر مستقیم یا حتی بعد از آسیب های قلبی، در بیماری های قلبی نقش دارند. اکسیداسیون آنزیم های پلاکتی مثل گزانتین اکسیداز و پراکسیداسیون چربی ها معمولا بعد از سکته قلبی افزایش می یابد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی چگونگی اثر مواد آنتی اکسیدان، بر فعالیت آنزیمی پلاکت های بیماران دچار سکته قلبی بود.
این مطالعه به صورت مقطعی در مدت 10 ماه، بر روی 20 بیمار که به دنبال عارضه سکته قلبی به بخش اورژانس و سپس CCU بیمارستان های امام خمینی تهران و قزوین منتقل شده بودند، انجام گرفت. هم چنین 10 فرد سالم بزرگسال به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون حاوی ضد انعقاد و لخته از بیماران و گروه شاهد گرفته شد و فعالیت آنزیم گزانتین اکسیداز و پراکسیداسیون پلاکت های افراد، اندازه گیری گردید. اطلاعات به دست آمده در جدول داده ها ثبت و با استفاده از نرم افزار آماری 16 SPSS و آزمون های t زوجی و ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که پس از 6 روز تجویز ویتامین E، سطح گزانتین اکسیداز پلاکتی در افراد بیمار کاهش چشمگیری یافت(001/0 p <). هم چنین سطح مالون دی آلدئید که شاخصی از لیپید پراکسیداسیون است، به طور قابل توجهی در بیماران سکته قلبی کاهش یافت(001/0 p<).
داروهای آنتی اکسیدان مثل ویتامین E همراه با آسپرین، به علت خاصیت آنتی اکسیدانی می توانند مانع تخریب بیشتر عضله قلب شوند و از بروز سکته قلبی مجدد در بیماران جلوگیری نمایند.