اثر روزه داری اسلامی بر کنترل و ضعیت متابولیک در افراد مبتلا به دیابت در ماه مبارک رمضان

نظرات متفاوتی پیرامون اثر روزه داری در ماه مبارک رمضان در بیماران دیابتی نوع 2 وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر روزه داری اسلامی و هم چنین بررسی اثر روش پایش ساختار یافته قند خون بر کنترل متابولیک افراد مبتلا به دیابت انجام شده است.
چهل بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که تحت درمان داروی خوراکی بودند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به دو گروه بیست نفره تقسیم و از نظر سن و جنس هم سان سازی شدند. گروه الف قند خون خود را به روش ساختاریافته و گروه ب به روش معمول قند خون را پایش می کردند. از بیماران قبل و بعد از ماه مبارک رمضان آزمایش های تری گلیسرید، HDL، LDL، کلسترول تام و فروکتوزآمین به عمل آمد.
فروکتوزآمین در گروه الف از 55/53±363 به 25/73±29/400 (003/0 P<) و در گروه ب از 89/61±52/388 به 7/68±10/411 (04/0 P<) افزایش یافت. در هر دو گروه میزان تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL افزایش و HDL کاهش نشان داد ولی تغییرات از نظر آماری معنادار نبودند. پایش ساختارمند قند خون تاثیری بر بهبود فاکتورهای متابولیک نداشت.
طی ماه مبارک رمضان کاهش فعالیت بدنی افراد به دلیل نگرانی از افت قند خون و افزایش مصرف غذاهای پرکالری در هنگام افطار می تواند باعث افزایش قند خون شود و حتی پایش ساختارمند قند خون نیز منجر به کنترل بهتر نمی شود.