مقایسه عملکرد ساکول در کودکان کم شنوای عمیق مادرزاد با کودکان هنجار

مطالعات گذشته احتمال مشاهده اختلال وستیبولار در کودکان کم شنوای مادرزاد را نشان داده است. بررسی حاضر با هدف مقایسه عمل کرد ساکول در کودکان کم شنوای حسی-عصبی عمیق مادرزاد با کودکان با برخوردار از شنوایی هنجار صورت گرفت.
30 کودک کم شنوای حسی-عصبی عمیق مادرزاد (با میانگین سن 93/6 سال) و 30 کودک شاهد (با میانگین سن 18/7 سال) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش پتانسیل عضلانی برانگیخته از وستیبول (Vestibular evoked myogenic potentials، VEMP) با ارایه محرک تون برست فرکانس 500 هرتز از راه هوایی به صورت یک گوشی از طریق رسیور داخلی ثبت گردید.
VEMP در 3/53 درصد کودکان کم شنوا با متوسط سطح شدت آستانه 60/83 دسی بل و در تمام کودکان شاهد با میانگین سطح شدت آستانه 64/76 دسی بل ثبت گردید. از جنبه دامنه و زمان تاخیر پاسخ، تنها در دامنه P1N1 بین دو گروه، تفاوت معناداری مشاهده شد (015/0= P). در 4 کودک استفاده کننده از کاشت حلزون، VEMP ثبت نگردید. در سابقه دوران نوزادی 8 نفر از کودکان، تاخیر در راه رفتن و اختلال رشدی وجود داشت که در 6 نفر آن ها پاسخی به دست نیامد.
عدم ثبت VEMP در حدود نیمی از کودکان کم شنوا به احتمال اختلال وستیبولار و به طور خاص درگیری ساکول و بروز نقص در حفظ وضعیت و تعادل استاتیک اشاره دارد