عوامل موثر بر نتایج آزمون جامع پیش کارورزی در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان (بررسی یک دوره 18 ساله)

جهت ورود دانشجویان پزشکی به دوره کارورزی، قبولی در آزمون جامع پیش کارورزی الزامی می باشد. به منظور پیشگیری از شکست دانشجویان در این آزمون، شناسایی و کنترل عوامل خطرآفرین ضروری است. لذا مطالعه ای با هدف بررسی عوامل موثر بر نتایج آزمون جامع پیش کارورزی در دانش آموختگان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، در طی یک دوره 18 ساله، کلیه دانش آموختگانی که مندرجات پرونده آن ها در خصوص نمره امتحان پیش کارورزی و تعداد دفعات شرکت در این آزمون کامل بود (533 نفر) انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه ای حاوی اطلاعات آموزشی، دموگرافیک و نتیجه آزمون جامع جمع آوری گردید. فراوانی عدم موفقیت، محاسبه شد و برای تجزیه و تحلیل عوامل خطر احتمالی از مجذور کای، تست دقیق فیشر،آزمون تی مستقل، رگرسیون لجستیک، نسبت شانس خام و تطبیق یافته و آنالیز رگرسیون چند متغیره خطی از نوع گام به گام استفاده شد.
میزان عدم موفقیت در آزمون 2/9% بود. میهمانی در سایر دانشگاه ها، تاخیر در گذراندن دوره علوم پایه و پایین بودن معدل دوره علوم پایه از مهم ترین عوامل خطر بروز شکست در امتحان پیش کارورزی گزارش شدند. رگرسیون خطی نیز نشان داد بیش از 5/64% واریانس نمره آزمون پیش کارورزی توسط چهار متغیر نمره آزمون علوم پایه (52/0= B، 075/0= SE)، طول مدت دوره علوم پایه (40/7-= B، 56/1= SE)، معدل دوره کارآموزی (03/5= B، 1/1= SE) و معدل دیپلم (04/1-= B، 467/0= SE) تبیین می شود و در این ارتباط بیشترین سهم به نمره آزمون علوم پایه اختصاص دارد (513/0= R2).
جهت کنترل عوامل خطر بروز شکست در امتحان جامع پیش کارورزی، حمایت از دانشجویان آسیب پذیر و تدوین برنامه های آماده سازی برای این گروه ضروری است.