ارتباط سبک های مدیریت تعارض و کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند در سازمان های ورزشی، مطالعه موردی در استان مازندران

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین سبک های مختلف مدیریت تعارض و کیفیت ارتباط دوطرفه بین مدیر و کارمند با تاکید بر ویژگی های دموگرافیک بود. 100 نفر آزمودنی (32 مدیر و 68 کارمند) شامل مدیران و کارمندان سطوح مختلف در اداره کل تربیت بدنی استان مازندران و هیئت های مختلف ورزشی دو پرسش نامه LMX-7 و ROCI-П را داوطلبانه تکمیل کردند. یافته های حاصل از تحقیق نشان داد از نظر کارمندان، تاثیر سبک های مختلف مدیریت تعارض بر کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند معنی دار است، همچنین تاثیر سبک سازش بر متغیر وابسته معنی دار بوده است. البته با توجه به بتای به دست آمده تاثیر سبک همکاری نیز مثبت است، اما معنی داری آن مورد تایید قرار نمی گیرد. همچنین از نظر مدیران تاثیر سبک سازش و انسجام بر متغیر وابسته معنی دار است. البته با توجه به بتای به دست آمده تاثیر سبک همکاری و رقابت نیز مثبت است، ولی تاثیر سبک رقابت و اجبار بیشتر از سبک همکاری است، اما هیچ کدام از این ها به طور معنی دار مورد تایید قرار نمی گیرند. نتیجه کلی نشان می دهد از میان سبک های مختلف مدیریت تعارض، سبک های سازش و همکاری بیشترین تاثیر را بر کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند از نظر کارمندان دارند، اما فقط تاثیر سبک سازش معنی دار است، لذا باید مدیران و کارمندان را تشویق کرد تا با اتخاذ سبک انسجام و همکاری در برخورد با تعارض، باعث افزایش اثربخشی سازمانی گردند.