تاثیر یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز بروس بر سطح تستوسترون و پروژسترون سرم دوندگان مرد

تمرینات به عنوان تحریک کننده ای قوی برای سیستم اندوکرینی شناخته شده است. اثر ورزش تا حد خستگی روی هیپوتالاموس همچنان به صورت مبهم باقی مانده است و تغییرات هورمون ها نسبت به ورزش به عوامل مختلفی از قبیل وسعت، مدت زمان، نوع ورزش و تمرینات قبلی بستگی دارد.
این پژوهش یک مطالعه تجربی می باشد که 14 دونده سرعتی نخبه سالم به صورت هدفمند و داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی های تحقیق طبق آزمون بروس روی تریدمیل تا حد خستگی می دویدند و نمونه خونی در 3 مرحله 1) شرایط پایه (قبل تمرین)؛ 2) بلافاصله پس از یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز بروس و 3) ده دقیقه پس از تمرین در حالت ناشتا اخذ گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 تحلیل شده است.
میانگین و انحراف معیار تستوسترون ورزشکاران دونده مرد در سه مرحله قبل از تمرین، بلافاصله بعد از تمرین و 10 دقیقه پس از تمرین به ترتیب 25/1±60/10، 82/2±62/10، 57/2±64/10 و میانگین و انحراف معیار پروژسترون به ترتیب 41/0±61/0، 53/0±99/0 و 44/0±08/1 بود. لذا سطح تستوسترون قبل از تمرین با بلافاصله پس از تمرین و 10 دقیقه پس از تمرین (05/0p>) تفاوت معنی داری نداشته است، ولی سطح پروژسترون قبل از تمرین با بلافاصله پس از تمرین (05/0p<) و 10 دقیقه پس از تمرین (05/0p<) تغییرات معنی داری داشته است.
نتایج این مطالعه نشان داد که یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز باعث تغییرات معنی دار در سطح تستوسترون نشده ولی منجر به افزایش معنی دار سطح پروژسترون می گردد که این تغییرات ده دقیقه پس از استراحت به میزان پایین تر از مرحله قبلی برنگشته و هنوز نسبت به مرحله قبل از تمرین به طور معنی داری بالاتر بود.