بررسی صلاحیت ها و مهارت های مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی با بهره گیری از روش دلفی: مطالعه موردی در استان کرمانشاه

هدف کلی این پژوهش بررسی صلاحیت ها و مهارت های مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی است. این مطالعه توصیفی پیمایشی، با استفاده از روش دلفی انجام گرفته است. جامعه آماری مطالعه را آموزشگران شاغل در هنرستان های کشاورزی مهرگان، قصر شیرین، بیستون، روانسر، سنقر و اسلام آباد، استان کرمانشاه تشکیل دادند. با توجه به ماهیت روش دلفی و با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و زنجیره ای، تعداد 22 نفر از آموزشگران خبره و با تجربه به عنوان نمونه انتخاب شدند. فرآیند اجرای روش دلفی در سه مرحله سازماندهی شد. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه نیمه ساختارمند و ساختارمند بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در مجموع، 40 صلاحیت و مهارت مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی است که داشتن تجربه و مهارت عملی در زمینه کشاورزی، برخورداری از علم و دانش کشاورزی، قدرت بیان مناسب، استفاده از رهیافت های عملی و کاربردی در تدریس و داشتن روحیه کارآفرینی و انتقال آن به فراگیران، از مهمترین آنها به شمار می رود. همچنین صلاحیت ها و مهارت های شناسایی شده در 3 طبقه کلی و 6 طبقه فرعی جای گرفتند: صلاحیت های حرفه ای (صلاحیت های آموزشی و مدیریتی و برنامه ریزی)، صلاحیت های شخصی (شامل صلاحیت های فردی و اجتماعی) و مهارت های تخصصی (مهارت های علمی و عملی کشاورزی). در نهایت، مدل صلاحیت های مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی، طراحی و تدوین گردید.