بیان نوترکیب و تخلیص ناحیه 1 فاکتور کشنده باسیلوس آنتراسیس در Escherichia coli و تولید آنتی بادی پلی کلونال علیه آن در موش سوری

سیاه‎زخم یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. عامل ایجاد کننده بیماری، باکتری باسیلوس آنتراسیس می‎باشد که آنتی‎ژن حفاظت‎کننده و ناحیه یک فاکتور کشنده (LFD1) ایمونوژن‎های قوی این باکتری بوده و همواره به عنوان کاندیدای واکسن علیه باسیلوس آنتراسیس در نظر گرفته شده‎اند. هدف این مطالعه بیان و تخلیص LFD1 در باکتری Escherichia coli و تولید آنتی‎بادی پلی‎کلونال علیه آن در موش‎ سوری می‎باشد.
مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی، ژن LFD1 با جایگاه های برش آنزیمی BamHI و XhoI با واکنش PCR تکثیر و بعد از جداسازی، در وکتور بیانی pET28a(+) همسانه‎سازی گردید. به منظور بیان ژن، این وکتور به باکتری های صلاحیت‎دار E.coli-BL21(DE3)PLysS تراریخت شد. بیان ژن LFD1 تحت القایIPTG انجام و بعد از تخلیص پروتئین با استفاده از کروماتوگرافی تمایلی، آنتی‎ژن حاصل در چهار نوبت به موش‎های سوری تزریق شد. آنتی‎بادی پلی‎کلونال تولید شده در سرم موش‎ها اندازه‎گیری گردید.
یافته ها: ژن LFD1 کلون شده در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیله PCR، هضم آنزیمی و توالی‎یابی تایید شد. هم‎چنین پروتئین نوترکیب تولید شده به وسیله SDS-PAGE و لکه‎گذاری وسترن تایید گردید. در نهایت آنتی‎بادی پلی‎کلونال تولید شده از سرم موش‎ سوری جدا شده و به وسیله تست الایزا ارزیابی و تایید گردید.
نتیجه گیری: با توجه به بیان مناسب، تولید آسان این آنتی‎ژن و تیتر آنتی‎بادی پلی‎کلونال تولید شده علیه آنتی‎ژن LFD1 به دلیل ایمونوژنیسیته آن در موش‎های سوری، می‎توان آن را به عنوان کاندید واکسن علیه سیاه‎زخم در نظر گرفت.