رابطه آمادگی جسمانی و سلامت روانی درکارکنان یک دانشگاه نظامی

ورزش و فعالیت جسمانی یک جنبه مهم از سلامت عمومی است که در آن افراد درگیر در مسئولیت شخصی شان برای ایجاد سطح بالایی از سلامتی و بهزیستی می شوند. نتیجه ورزش طولانی مدت آمادگی جسمانی است که باعث می شود فرد وظایف روزمره اش را به طور کارآمد و بدون خستگی انجام داده و در ضمن مقداری انرژی برای استفاده در اوقات فراغت برایش باقی بماند. بر این اساس در پژوهش حاضر به بررسی رابطه آمادگی جسمانی و سلامت روانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) پرداخته شد.
از میان کارکنان این دانشگاه، نمونه ای به حجم 326 نفر (113 زن و 213 مرد) با روش تصادفی انتخاب شدند و از آنها به طور انفرادی مجموعه آزمون های آمادگی جسمانی و پرسشنامه SCL 90-R گرفته شد.
تحلیل داده ها نشان داد که رابطه آمادگی جسمانی و سلامت روانی معنادار است و مقیاس انعطاف پذیری بخش زیادی(5/13 0/0) از واریانس سلامت روانی (مخصوصا ابعاد بدنی سازی، وسواس- اجبار، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری) را تبیین می کند.
با توجه به نتایج به دست آمده توجه بیشتر به برنامه های ورزشی و افزایش آمادگی جسمانی کارمندان ضروری به نظر می رسد زیرا در افزایش سلامت روان آنها موثر می باشد.