تاثیر اختلالات سیستم حسی پیکری بر کنترل تعادل

سیستم حسی پیکری یکی از مهم ترین دستگاه های موثر در حفظ تعادل است. این سیستم از اجزاء محیطی و مرکزی تشکیل شده است. دانستن نقش هر یک از این اجزاء در کنترل تعادل، به طراحی پروتکل های توانبخشی موثر کمک می کند. در برخی بیماری ها اجزاء محیطی و در برخی دیگر اجزاء مرکزی، دچار اختلال می شود. این مقاله تاثیر اختلال عملکرد اجزاء محیطی سیستم حسی پیکری را در کنار اختلال عملکرد اجزاء مرکزی آن بر تعادل مرور می کند.
در این مطالعه به بررسی مقالات مختلفی که از سال 1983 تا سال 2011 پیرامون اختلالات حس پیکری نوشته شده است، پرداخته می شود. از بانک های اطلاعاتی pubmed، Scopus ProQuest، Magiran، Iran Doc، Iran Medex وGoogle Scholar استفاده شد. از واژه های Medical Subject Heading و کلمات کلیدی مرتبط با اختلال تعادل، حسی پیکری، فقدان حس پیکری و پردازش حسی در ترکیبات مختلف برای انجام جستجو استفاده شد.
اختلالات سیستم حسی پیکری خواه با منشا محیطی و یا مرکزی، سبب بروز مشکل در حفظ تعادل می شوند. با این وجود در برخی موارد این مسئله مورد توجه قرار نمی گیرد. توصیه می شود در این اختلالات؛ در کنار سایر درمان های رایج استفاده از تمرینات تعادلی نیز حتما در برنامه های توانبخشی بیماران گنجانده شود.