بررسی تولید آزمایشگاهی پلی هیدروکسی بوتیرات در برخی باسیلوسهای مزوفیل و ترموفیل جداسازی شده از خاک

پلیمرهای سنتتیک که از مواد نفتی ساخته می شوند به علت تجزیه ناپذیربودن مدت طولانی در خاک باقیمانده و موجب آلودگی خاکها می شوند، به این دلیل تولید پلی بتا هیدروکسی بوتیرات که از جمله پلیمرهای قابل تجزیه زیستی است اهمیت زیادی دارد. این پلیمر در بیش از 20 جنس باکتریایی از جمله: باسیلوس، ازتوباکتر، آلکالی ژنز، سودوموناس، ریزوبیوم و رودوسپیریلیوم به عنوان منبع ذخیره کربن و انرژی تولید می شوند. در این راستا هدف از انجام این تحقیق تولید این پلیمر در جدایه باسیلوس می باشد.
دراین مطالعه 11 سویه از جنسهای مزوفیل باسیلوس که در دمای 30 درجه سانتی گراد و 7 سویه از جنسهای ترموفیل باسیلوس که در 50 درجه سانتی گراد رشد می کردند از خاک جنگل گلستان به روش پورپلیت جداسازی شدند. تولید پلیمر در این سویه ها ابتدا با روش های اسپکتروفوتومتری بررسی شد و سپس با روش های گازکروماتوگرافی جرمی و FT-IR تایید شد.
محدوده تولید پلیمر در مزوفیلها % 72/6-70/48 و در ترموفیلها 84/3-21/39 درصد وزن خشک سلولی بود. بیشترین میزان تولید در مزوفیلها در سویه 11B با 70/48 % و در ترموفیلها در سویه 4B با 21/39% بود. بهترین دور شیکر و دما برای سویه منتخب مزوفیل دور 200 و 32 درجه سانتی گراد و برای ترموفیل 4B دور 200 و دمای 45 درجه بود.
با توجه به نیازهای غذایی ساده و وفور اعضای جنس باسیلوس در خاک، می توان در آینده و با استفاده از فرمانتور از این دو سویه به عنوان یکی از تولیدکننده های این پلیمر استفاده کرد.