بررسی فراوانی پلاسمید pXOدر باسیلوس های غیر بیماریزا با مشاهده باند پلاسمیدی و باند پروتئینی در الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید

پلاسمید pXO1 در Bacillus anthracis مسئول رمز کردن ژنهای تولید توکسین است و پلاسمید pXO2، مسئول رمز کردن ژنهای سنتز کپسول میباشد. پلاسمید مسئول سنتز توکسین، 189kb و پلاسمید مسئول سنتز کپسول، 95kb اندازه دارند. هدف از این مطالعه، بررسی حضور ژن pxo در Bacillus cereus، Bacillus subtilis و Bacillus thuringiensis بوده است.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 65 نمونه خاک از سراسر کشور جمع آوری شد و سپس تست های استاندارد بیوشیمیایی انجام شد. با استفاده از روش فنل و کلروفرم، جداسازی پلاسمید pXO1 انجام و وجود آن با استفاده از الکتروفورز ژل اگاروز تایید گردید. سپس جداسازی پروتئینها از ارگانیسمهای ایزوله شده انجام شد و برای مشاهده باندهای پروتئینی، از تست SDS-PAGE استفاده شد.
از 65 نمونه خاک جمع آوری شده، 31 باسیلوس جدا شدند که 19 مورد آنها Bacillus cereus، 12 مورد Bacillus subtilis بودند و 7 باسیلوس نیز اهدایی و شامل 2 Bacillus cereus و 2 Bacillus subtilis و 3 Bacillus thuringiensis بودند. در 13 Bacillus cereus باند پلاسمیدی مربوط به پلاسمید pXO1 در الکتروفورز مشاهده شد. در SDS-PAGE نیز باندهای پروتئینی مربوط به پلاسمید pXO1 که مسئول رمز کردن توکسین در Bacillus anthracis است در همان 13 Bacillus cereus یعنی 2/34 درصد از کل باکتری ها مشاهده گردید، ولی باند پروتئینی مربوط به پلاسمید pXO2 که مسئول رمز کردن کپسول در Bacillus anthracis است، در کل باسیلوس های مورد بررسی مشاهده نشد.
این تحقیق نشان داد که انتقال پلاسمید pXO1 از Bacillus anthracis به Bacillus cereus در ایران انجام شده است ولی انتقال پلاسمید pXO2به هیچ کدام از باسیلوس های مورد بررسی صورت نگرفته بود.