آیا ایجاد بخش های ویژه افراد مهم (VIP) در بیمارستان های دولتی، طرحی اخلاقی است؟

با توجه به ابلاغیه ی سال 1390 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مبنی بر اختصاص 10 درصد تخت های بیمارستان های دولتی به افراد خیلی مهم (VIP) و خبر گسترش تدریجی این تخت ها در کشور، این موضوع در مراکز دولتی اهمیت خاصی پیدا کرده است و لازم است پیامدهای مختلف این پدیده به دقت مورد بررسی قرار گیرد. بخش های ویژه ی افراد خیلی مهم به معنای بخش هایی است که افراد با توانایی مالی خاص می توانند در آن از خدمات سلامت ویژه ای بهره مند شوند. در این مطالعه بعد از بررسی سیستماتیک این امتیاز ارائه شده به افراد خیلی مهم، ارائه ی این خدمات از سه منظر اقتصادی، مدیریتی و اخلاقی مورد بررسی قرار گرفته است. در هر یک از ابعاد مذکور ارائه ی خدمات ویژه می تواند دارای فواید و مضراتی باشد که مطابق با شرایط درونی و برونی هر سیستمی در حوزه ی سلامت می توان برای استقرار یا ممانعت از راه اندازی آن تصمیم گیری کرد. حال که با توجه به شرایط حاکم در عرصه ی سلامت لزوم راه اندازی بخش های افراد خیلی مهم حتی به عنوان راه حلی کوتاه مدت و رفع بحران احساس شده و توصیه می شود، باید این مهم همراه با راهکارهایی برای هر چه اخلاقی تر کردن این فرایند از جمله اعمال محدودیت در ارائه ی این خدمات در بخش ها، توجه به بافت فرهنگی و اجتماعی منطقه، پایش های دوره ای، واقعی کردن تعرفه ها و مواردی دیگر باشد.