بررسی رابطه سبک رهبری توزیعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر تهران

این پژوهش به منظور بررسی الگوی ساختاری اثر سبک رهبری توزیعی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان با شاخصهای خوش بینی تحصیلی معلم، رضایتشغلی معلم و تعهد سازمانی معلم اجرا شد. به منظور اجرای این پژوهش از مدارس راهنمایی مناطق بیست گانه شهر تهران، نمونه متشکل از 406 معلم پایه سوم راهنمایی انتخاب شد. به منظور گردآوری داده های از 4 پرسشنامه با طیف پنج گانه لیکرت استفاده شد. پیشرفت تحصیلی دانشآموزان بر اساس نمرات آنها در دروس علوم و ریاضی اندازهگیری شد. تحلیل عاملی تاییدی الگوی اندازه گیری متغیر نهفته را تایید کرد. نتایج نشان داد که الگوی مفروض از برازش نسبتا خوبی برخوردار است ولی یکی از مسیرهای مفروض معنادار نمی باشد. با اصلاح الگو و ارائه الگوی نهایی، تمام تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم و کل بر آن معنادار بود. به طور کلی این الگو برازش خوبی با داده نشان داد و 11/0 از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کرد. نتایج این پژوهش اهمیت توجه به اثر غیرمستقیم به سبک رهبری توزیعی را با توجه به متغیرهای میانجی گر را نشان می دهد.